Ondanks de kritiek en het pestgedrag waarmee ze geconfronteerd wordt, blijven de twee liefhebbende kinderen van een moeder haar bewonderen, zelfs als anderen haar als een ‘freak’ bestempelen.

Deze moeder, zonder fysieke misvormingen, is van hoofd tot teen versierd met tatoeages in een “gevangenisstijl”. Ondanks de moeilijkheden die ze ondervindt bij het vinden van werk en de verbale aanvallen die ze elke keer ondergaat als ze haar huis verlaat, is stoppen geen optie voor haar vanwege haar verslaving aan het krijgen van nieuwe tatoeages.

Ontmoet Melissa Sloan, een 46-jarige vrouw uit Wales, die geen spijt heeft van haar 26 jaar durende relatie met het tatoeëren. Sinds haar twintigste laat ze tatoeages zetten en ze accepteert nu dat ze door de samenleving wordt gemeden. Hoe meer tatoeages ze krijgt, hoe moeilijker haar leven wordt, maar ze kan en wil niet stoppen.

“Net zoals bij het nemen van een sigaret of een drankje, raak je eraan verslaafd. Ik kan nu niet stoppen; het is verslavend, tenminste voor mij. Ik kan gewoon niet stoppen,” legt Sloan uit. Ze heeft zelfs haar eigen tatoeagekit aangeschaft nadat tatoeagesalons haar begonnen te weigeren.

Ondanks dat Sloan moeite heeft met het vinden van werk vanwege haar met inkt bedekte lichaam en gezicht, laat ze haar vriend elke week drie “tatoeages in gevangenisstijl” zetten, wat haar totaal op meer dan 800 tatoeages brengt.

Sloan deelde dat ze eerder werkte als schoonmaakster van toiletten, maar nu wordt afgewezen voor vergelijkbare banen. “Ik kan geen baan krijgen. Ze willen me niet hebben,” vertelt ze. Ondanks de afwijzingen zou ze elk werkaanbod accepteren dat haar wordt aangeboden.

Naast haar werkloosheid ervaart Sloan ook sociale uitsluiting en verbale aanvallen elke keer als ze naar buiten gaat. Mensen wijzen en staren, waardoor ze zich een buitenbeentje voelt. “Hoe meer ik er heb, hoe meer ze denken dat ik een freak ben,” zegt ze. Toch weigert ze haar authenticiteit op te geven.

Sloan beweert dat ze ook wordt geweerd uit lokale bars en verbannen van schoolevenementen van haar twee jonge kinderen. Desondanks blijft ze standvastig en leert haar kinderen om boven de negativiteit uit te stijgen.

Ondanks de zorgen over de toekomstige perceptie van haar kinderen, moedigt Sloan hen aan om haar als rolmodel te zien en heeft ze hen al kennis laten maken met body art door tijdelijke tatoeages.

Voordat ze begon met tatoeëren, had Sloan een doorsnee uiterlijk. Haar transformatie is zo ingrijpend dat ze op foto’s van voor haar tatoeages bijna onherkenbaar is.

Hoewel smaakvolle lichaamskunst acceptabel is, tonen sommige voorbeelden aan dat het mogelijk is om te overdrijven. Hoewel het onjuist is om te oordelen, is het begrijpelijk dat werkgevers aarzelen om haar als hun vertegenwoordiger te kiezen. Het is te hopen dat Sloans kinderen leren van haar ervaringen om in de toekomst niet hetzelfde pad van uitsluiting te bewandelen.