-

Algemeen

Dit absurde bedrag moet je aftikken als jouw kind door een boa betrapt wordt op stoepkrijten

Avatar foto

Gepubliceerd

1 jaar geleden

op

Nederland staat bekend om zijn uitgebreide regelgeving, met maar liefst 9.834 regels die het dagelijks leven reguleren.

Terwijl sommige regels volkomen logisch lijken, kunnen anderen verrassend zijn.

Wist je bijvoorbeeld dat stoepkrijten in meer dan 300 gemeenten verboden is?

In dit artikel onthullen we wat je kunt verwachten als jouw kind betrapt wordt op stoepkrijten door een buitengewoon opsporingsambtenaar (boa).

Stoepkrijten was ooit een geliefde bezigheid onder kinderen.

Herinner je je nog hoe straten versierd werden met kleurrijke tekeningen?

Ondanks dat de regen de kunstwerkjes snel deed verdwijnen, was het plezier onmiskenbaar.

Tegenwoordig zien we echter minder kinderen op straat, vaak vermaakt achter schermen van televisies of spelcomputers.

B0ete voor stoepkrijten
Maar het stoepkrijten is niet overal toegestaan. In meer dan 300 gemeenten geldt een verbod op stoepkrijten, wat betekent dat overtredingen bestraft kunnen worden met een b0ete.

Wanneer een boa of politieagent een kind betrapt op het maken van krijttekeningen, kan dit leiden tot financiële consequenties.

Om te achterhalen of jouw gemeente een verbod heeft op stoepkrijten, kun je de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) raadplegen, die beschikbaar is op de website van jouw gemeente.

Officieel staat er een b0ete van 150 euro op stoepkrijten, plus 9 euro administratiekosten.

Hoewel het zeldzaam is dat een overtreding daadwerkelijk bestraft wordt met een b0ete, is het belangrijk om bewust te zijn van de regels.

Het verbod is voornamelijk gericht op het voorkomen van ongeoorloofde reclame en vandalisme.

Hoewel de kans op een b0ete niet bijzonder groot is, kunnen boa’s op basis van hun beoordeling besluiten of ze een waarschuwing geven of een b0ete uitschrijven.

Het blijft daarom altijd verstandig om op de hoogte te zijn van de regels in jouw gemeente en eventuele overtredingen te vermijden.

Gerelateerd:

Algemeen

Huisarts stuurt Georgia (28) negen keer weg in zes maanden en nu is het te laat: ”Ik moet mijn begrafenis gaan regelen”

Avatar foto

Gepubliceerd

2 uur geleden

op

30 juni 2025

Door

Georgia (28) kreeg pas na maanden de juiste diagnose: “Nu heb ik nog hooguit een jaar te leven”

De 28-jarige Georgia-Leigh Gardiner uit het Verenigd Koninkrijk kreeg op vrijdag 13 juni het moeilijkste nieuws dat een jonge moeder zich kan voorstellen: ze heeft een zeldzame, agressieve vorm van maagk*nker en haar prognose is nog maximaal twaalf maanden. Een diagnose die volgens haar voorkomen had kunnen worden, als haar klachten eerder serieus waren genomen.

Eerste klachten: buikkrampen en misselijkheid

De eerste signalen doken op in de zomer van vorig jaar. Georgia voelde zich steeds vaker misselijk en kreeg regelmatig last van buikkrampen. Bezorgd stapte ze naar de huisarts, die haar klachten bestempelde als ‘brandend maagzuur’. Ze kreeg een standaardmedicatie voorgeschreven: lansoprazol, een middel dat normaal helpt bij maagzuurklachten en reflux.

Maar Georgia’s symptomen verdwenen niet. Integendeel: ze verergerden. Al snel kon ze bijna geen voedsel meer verdragen. Binnen een paar maanden viel ze twintig kilo af, zonder dat duidelijk was wat er precies aan de hand was.

“Negen keer werd ik weggestuurd”

In gesprek met Daily Mail vertelt Georgia openhartig over haar zoektocht naar hulp. Ze ging maar liefst negen keer naar de huisarts, maar kreeg steeds opnieuw het gevoel niet serieus genomen te worden. Pas maanden later werd ze eindelijk doorgestuurd naar een speciaal traject voor mensen met onverklaarbare symptomen.

Tijdens een endoscopie – waarbij artsen via de keel het spijsverteringskanaal bekijken – werd besloten dat ze op 13 juni naar het z!ekenhuis moest komen voor de uitslag. Die dag zou haar leven voorgoed veranderen.

Zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker

In het St. James’s University Hospital kreeg Georgia de diagnose linitis plastica, een uiterst zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker die zich snel verspreidt. “In die kamer zakte de grond onder mijn voeten weg,” zegt ze. De artsen ontdekten dat de z!ekte zich al had uitgezaaid naar haar lymfeklieren en andere organen.

Ze kreeg te horen dat de z!ekte ongeneeslijk is en zich in het laatste stadium bevindt. De gemiddelde levensverwachting is een jaar. Maar het enige waar Georgia op dat moment aan kon denken, was haar zoontje Arlo van twee jaar oud. “Hoe kan dit gebeuren terwijl ik een kind heb dat me nog zo nodig heeft?”

Jong, gezond en toch ernstig z!ek

Wat haar situatie nog schrijnender maakt, is dat Georgia verder een gezond leven leidde. “Afgezien van het gewichtsverlies voelde ik me fit. Ik had nooit verwacht dat dit mij zou overkomen. Ik dacht dat ik onaantastbaar was op mijn leeftijd.”

Via een GoFundMe-pagina deelt ze haar verhaal en toekomstplannen. Binnenkort start ze met chemotherapie in de hoop dat de behandeling de groei van de tumor kan afremmen. “Ik wil mijn zoontje zo lang mogelijk bij me hebben. Elke extra dag telt.”

“We halen onze bruiloft naar voren”

Een van Georgia’s dromen was trouwen met haar verloofde. Oorspronkelijk stond hun bruiloft pas over een paar jaar gepland, maar gezien de situatie hebben ze die plannen versneld. “We weten niet of ik er dan nog ben,” vertelt ze openhartig. “Dus willen we nu trouwen, terwijl ik me nog sterk genoeg voel.”

“Het had anders kunnen lopen”

Georgia blijft strijdbaar, maar voelt ook frustratie over hoe haar klachten aanvankelijk zijn behandeld. “Steeds werd mij verteld dat het gewoon maagzuur was. Dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Maar dit type k*nker ontwikkelt zich razendsnel – binnen enkele maanden van stadium één naar stadium vier.”

Ze hoopt met haar verhaal bewustwording te creëren. “Als iemand met aanhoudende klachten niet gehoord wordt, moet er sneller gehandeld worden. Misschien was er dan nog een kans geweest op genezing.”

Hoop, liefde en strijdlust

Hoewel Georgia nu leeft met een beperkte toekomstverwachting, weigert ze op te geven. “Ik ben jong, ik ben sterk, en ik ga vechten. Voor mezelf, maar vooral voor mijn zoontje.”

Op sociale media en via haar crowdfundingactie ontvangt Georgia veel steun. Haar verhaal raakt een snaar, juist omdat het laat zien hoe broos het leven kan zijn – zelfs op jonge leeftijd.

Lees verder