Algemeen
Marijn beboet met 25 euro vanwege verkeerd gebruik van parkeerschijf: “Zorg dat je de juiste schijf gebruikt om problemen te vermijden.”
Marijn Janssens, de eigenaar van het bekende sportcafé Time Out in Diksmuide, werd deze week verrast toen hij na zijn lunch een boete ontdekte achter zijn ruitenwisser. Hoewel hij zijn blauwe parkeerschijf had gebruikt, was deze helaas van het oude type.
“Ik heb het parkeerbedrijf per e-mail gevraagd om de boete kwijt
te schelden, maar ik wacht nog steeds op een reactie”, aldus
Marijn.
“Dinsdagmiddag parkeerde ik mijn auto in de blauwe zone in het
centrum van Diksmuide. Ik legde mijn parkeerschijf neer die ik al
jaren gebruik.”
Tot zijn verbazing vond hij nog geen uur later een boete van 25
euro. Het bleek dat zijn parkeerschijf van het oude type was.
“Ik wist niet wat er aan de hand was en plaatste mijn verhaal op
een lokale Facebookgroep”, vervolgt Marijn.
“Al snel kreeg ik reacties dat de nieuwe parkeerkaarten per half
uur tellen in plaats van per kwartier, zoals mijn schijf.”
Toch vindt Marijn het overdreven dat het parkeerbedrijf meteen
25 euro in rekening brengt, omdat hij geen kwaad in de zin had. Hij
heeft inmiddels een nieuwe parkeerschijf gekocht.
“Ik hoop nog steeds dat de boete wordt kwijtgescholden.
Ondertussen wil ik iedereen waarschuwen om hun parkeerschijf te
controleren.”
Burgemeester Lies Laridon (CD&V) is duidelijk in haar
standpunt. “Het gebruik van de Europese parkeerschijf is sinds
maart 2003 verplicht. Dit geldt niet alleen in onze stad.”
“Ik heb de man aangemoedigd om een e-mail naar het
parkeerbedrijf te sturen als hij het niet eens is met de boete”,
voegt ze eraan toe.
Marijn Janssens hoopt dat zijn verzoek om de boete kwijt te
schelden uiteindelijk zal worden gehonoreerd. Hij vindt het
belangrijk dat het parkeerbedrijf begrip toont voor zijn situatie,
aangezien hij te goeder trouw handelde en niet opzettelijk de
verkeerde parkeerschijf gebruikte.
Het incident heeft Marijn echter aangespoord om anderen te
waarschuwen om hun parkeerkaarten te controleren voordat ze deze
gebruiken. Hij wil voorkomen dat anderen dezelfde fout maken en
onnodige boetes ontvangen.
Burgemeester Lies Laridon onderstreept het belang van het
naleven van de regels met betrekking tot het gebruik van de
Europese parkeerschijf. Ze benadrukt dat dit niet alleen in
Diksmuide van toepassing is, maar in alle gebieden waar deze regel
geldt.
Ze heeft Marijn aangemoedigd om contact op te nemen met het
parkeerbedrijf en zijn standpunt uiteen te zetten. Als hij het niet
eens is met de boete, hoopt ze dat er een bevredigende oplossing
kan worden gevonden.
Het voorval met Marijn benadrukt ook het belang van bewustzijn
en duidelijke communicatie vanuit de gemeente en het
parkeerbedrijf. Door ervoor te zorgen dat mensen op de hoogte zijn
van de geldende regels en hen tijdig informeren over eventuele
wijzigingen, kunnen vergissingen en misverstanden zoals deze worden
voorkomen.
Annick deelt opnieuw emotionele update over Roy Oude Rikerink: “Ik zie ertegenop om naar huis te gaan”
Vorige week deelde Annick Oude Rikerink via Instagram aangrijpend nieuws over de gezondheid van haar man, Roy Oude Rikerink. Na een periode van hoop en stabiliteit bleek bij een recente controle dat er opnieuw groei is geconstateerd in het hoofd van Roy. Het bericht raakte veel volgers, die massaal reageerden met steun, warmte en bemoedigende woorden.
Nu, enkele dagen later, laat Annick opnieuw van zich horen. In een openhartige en eerlijke update beschrijft ze hoe zwaar deze periode voor hen beiden is, hoe de dagen aanvoelen en hoe moeilijk het soms is om het gewone leven te combineren met intens verdriet.
De eerste schok: opnieuw groei gevonden
Toen Annick vorige week vertelde dat er opnieuw verandering zichtbaar was op de scans, was ze zichtbaar aangeslagen. Haar woorden waren vol emotie: het nieuws dat de tumor gegroeid is, kwam hard aan. De onzekerheid van de afgelopen jaren leek weer opnieuw te beginnen.
Voor veel mensen die het stel volgen, voelde de boodschap als een klap in het gezicht — niet omdat ze Roy persoonlijk kennen, maar omdat Annick altijd zo open deelt en veel mensen met haar meeleven. De situatie van Roy is iets dat al langere tijd speelt en waar zij als gezin mee moeten leren omgaan.
Hoe de dagen daarna verliepen
In haar nieuwe update schrijft Annick dat ze inmiddels “een paar dagen verder” zijn, maar dat de realiteit nog steeds zwaar op hen drukt.
Ze vertelt:
“In deze drukke tijd van het jaar is het veel, maar stiekem ook weer fijn. Zodra de avond valt, komt het des te harder binnen. Ik zie ertegenop om naar huis te gaan, want doen alsof er niets is gebeurd lukt niet.”
Het is een eerlijk, kwetsbaar inzicht dat veel mensen herkennen wanneer ze geconfronteerd worden met grote zorgen: overdag is er afleiding, werk, familie, afspraken — maar zodra het stil wordt, komt de emotie des te sterker naar voren.
Annick benoemt dat het fijn is om samen te zijn, maar dat praten nog moeilijk is. Het nieuws moet nog landen, en soms is stilte het enige dat lukt.
Hoe gaat het met Roy? Annick deelt het ongefilterde beeld
Naar aanleiding van haar eerdere bericht kreeg Annick veel vragen van volgers. Mensen vroegen hoe Roy zich voelt, hoe hij het nieuws verwerkt en hoe hij zich lichamelijk en mentaal houdt. Ze besluit open over die vragen te zijn.
Ze schrijft:
“Hij is ontdaan, stil, slaapt slecht, is rusteloos, verdrietig, boos en vermoeid. Soms kan hij simpelweg geen woorden vinden.”
Het is een opsomming die laat zien hoe complex emoties kunnen zijn wanneer iemand wordt geconfronteerd met gezondheidsnieuws dat zwaar en onverwacht komt. Daarbij moet Roy niet alleen omgaan met fysieke klachten, maar ook met gevoelens die elkaar snel afwisselen.
Annick legt uit dat zij en Roy het altijd zo aanpakken dat degene die even niet kan, door de ander wordt gedragen. Nu is Roy degene die moeite heeft, en staat zij naast hem.
“Op dit moment is Roy degene die even niet kan, en zorg ik.”
Ze beschrijft hoe hun systeem werkt: een soort ritme van elkaar opvangen, elkaar voelen, elkaar dragen.
“Twee keer verdriet tegelijk kan bijna niet in een gezin dat ook blijft draaien. En toch voelen wij elkaar feilloos aan en wisselen we elkaar daarin af.”
Annick over hoe zij zich voelt: “Ik ben een soort robot geworden”
Hoewel veel mensen haar vragen hoe het met háár gaat, vindt Annick het moeilijk om daar antwoord op te geven. Niet uit onwil, maar omdat woorden tekortschieten of juist té veel zeggen.
Ze schrijft:
“Ik zoek nog steeds de juiste woorden die laten zien dat het me wel raakt, maar me niet meteen in tranen laten uitbarsten. Overleven noem ik het.”
Het beeld van ‘overleven’ schetst de intense spanning waarmee ze de afgelopen dagen leeft: het zorgen voor Roy, het runnen van hun gezin, het verwerken van het nieuws en het omgaan met het normale dagelijks leven dat intussen gewoon doorgaat.
Veel volgers herkennen het gevoel dat Annick beschrijft: het bestaan waarin je op automatische piloot functioneert omdat emoties anders te groot worden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een strijd die al jaren duurt
Het nieuws van de recente groei komt extra hard aan, omdat Roy al lange tijd te maken heeft met deze gezondheidsuitdaging. Zeven jaar geleden kreeg hij te horen dat hij een aandoening in zijn hoofd had waarmee hij langdurig moest leren leven. Sindsdien beweegt hij tussen hoopvolle momenten, behandelingen én periodes waarin zijn gezondheid achteruitging.
Twee jaar geleden sprak Roy in een interview met Shownieuws openhartig over de veranderingen die hij merkte:
“Alles wordt steeds minder,” zei
hij.
“Praten wordt moeilijker
en ik herken cijfers en letters soms niet meer, vooral als ik onder
druk sta. Daar ga ik binnenkort een zwaar traject voor
in.”
Die woorden kwamen toen al hard binnen bij kijkers, en ze geven nu opnieuw context aan de kwetsbaarheid van de huidige situatie.
De mentale belasting van leven met voortdurende onzekerheid
Wat Annick in haar bericht duidelijk maakt, is hoe zwaar het is om te leven tussen hoop en angst, tussen zorg en liefde, tussen vasthouden en loslaten.
Het gezin probeert een normaal leven te leiden, maar dat is niet altijd haalbaar wanneer de zorg om een geliefde dagelijks aanwezig is. De emotionele slijtageslag die daarmee gepaard gaat, is niet altijd zichtbaar — maar in Annicks woorden klinkt die duidelijk door.
De moeilijke combinatie van:
-
zorgen voor een partner,
-
het draaiend houden van een gezin,
-
omgaan met slecht nieuws,
-
en tegelijkertijd proberen de dag ‘normaal’ te laten verlopen,
maakt dat zij zichzelf soms als een “robot” voelt. Dat is geen kilte, maar juist een persoonlijke beschermingslaag die haar door de dagen helpt.
De liefde tussen Annick en Roy blijft een anker
Ondanks alles is er één element dat steeds terugkomt in Annicks updates: de liefde tussen haar en Roy. Ze vormen een team, zoals ze zelf zegt. Wanneer Roy niet kan, staat zij. En wanneer zij op een andere dag niet kan, staat hij.
Deze manier van er zijn voor elkaar, zonder grote woorden maar met kleine daden, zorgt ervoor dat ze verbonden blijven in een periode die veel van hen vraagt.
Het is die verbondenheid die voor veel volgers herkenbaar en aangrijpend is. De manier waarop Annick schrijft, hoe ze haar emoties deelt, maakt dat mensen zich dichtbij voelen — zonder opdringerig te worden.
Waarom deze updates zoveel mensen raken
Annick kiest er bewust voor om eerlijk te zijn, ook als de waarheid pijnlijk is. Daardoor voelen haar woorden niet als een filter of een façade, maar als een weergave van echte emoties.
Veel volgers herkennen zichzelf in:
-
de angst van slecht nieuws,
-
de machteloosheid van wachten,
-
het willen zorgen voor iemand die je liefhebt,
-
en het overeind proberen te blijven in tijden die alles van je vragen.
Annicks openhartigheid zorgt ervoor dat haar berichten breed worden gelezen en gedeeld. Ze geeft woorden aan iets waar veel mensen mee te maken krijgen, maar waar moeilijk over gesproken wordt.
Een periode vol zorgen, maar ook vol liefde
De komende weken blijven voor Annick en Roy spannend en intens. Er zullen gesprekken volgen, misschien nieuwe trajecten, misschien rustmomenten die ruimte geven om alles te verwerken.
Wat in ieder geval duidelijk is: ze gaan deze periode samen door, met dezelfde kracht en kwetsbaarheid die ze al zeven jaar laten zien.