Algemeen
Marijn beboet met 25 euro vanwege verkeerd gebruik van parkeerschijf: “Zorg dat je de juiste schijf gebruikt om problemen te vermijden.”
Marijn Janssens, de eigenaar van het bekende sportcafé Time Out in Diksmuide, werd deze week verrast toen hij na zijn lunch een boete ontdekte achter zijn ruitenwisser. Hoewel hij zijn blauwe parkeerschijf had gebruikt, was deze helaas van het oude type.
“Ik heb het parkeerbedrijf per e-mail gevraagd om de boete kwijt
te schelden, maar ik wacht nog steeds op een reactie”, aldus
Marijn.
“Dinsdagmiddag parkeerde ik mijn auto in de blauwe zone in het
centrum van Diksmuide. Ik legde mijn parkeerschijf neer die ik al
jaren gebruik.”
Tot zijn verbazing vond hij nog geen uur later een boete van 25
euro. Het bleek dat zijn parkeerschijf van het oude type was.
“Ik wist niet wat er aan de hand was en plaatste mijn verhaal op
een lokale Facebookgroep”, vervolgt Marijn.
“Al snel kreeg ik reacties dat de nieuwe parkeerkaarten per half
uur tellen in plaats van per kwartier, zoals mijn schijf.”
Toch vindt Marijn het overdreven dat het parkeerbedrijf meteen
25 euro in rekening brengt, omdat hij geen kwaad in de zin had. Hij
heeft inmiddels een nieuwe parkeerschijf gekocht.
“Ik hoop nog steeds dat de boete wordt kwijtgescholden.
Ondertussen wil ik iedereen waarschuwen om hun parkeerschijf te
controleren.”
Burgemeester Lies Laridon (CD&V) is duidelijk in haar
standpunt. “Het gebruik van de Europese parkeerschijf is sinds
maart 2003 verplicht. Dit geldt niet alleen in onze stad.”
“Ik heb de man aangemoedigd om een e-mail naar het
parkeerbedrijf te sturen als hij het niet eens is met de boete”,
voegt ze eraan toe.
Marijn Janssens hoopt dat zijn verzoek om de boete kwijt te
schelden uiteindelijk zal worden gehonoreerd. Hij vindt het
belangrijk dat het parkeerbedrijf begrip toont voor zijn situatie,
aangezien hij te goeder trouw handelde en niet opzettelijk de
verkeerde parkeerschijf gebruikte.
Het incident heeft Marijn echter aangespoord om anderen te
waarschuwen om hun parkeerkaarten te controleren voordat ze deze
gebruiken. Hij wil voorkomen dat anderen dezelfde fout maken en
onnodige boetes ontvangen.
Burgemeester Lies Laridon onderstreept het belang van het
naleven van de regels met betrekking tot het gebruik van de
Europese parkeerschijf. Ze benadrukt dat dit niet alleen in
Diksmuide van toepassing is, maar in alle gebieden waar deze regel
geldt.
Ze heeft Marijn aangemoedigd om contact op te nemen met het
parkeerbedrijf en zijn standpunt uiteen te zetten. Als hij het niet
eens is met de boete, hoopt ze dat er een bevredigende oplossing
kan worden gevonden.
Het voorval met Marijn benadrukt ook het belang van bewustzijn
en duidelijke communicatie vanuit de gemeente en het
parkeerbedrijf. Door ervoor te zorgen dat mensen op de hoogte zijn
van de geldende regels en hen tijdig informeren over eventuele
wijzigingen, kunnen vergissingen en misverstanden zoals deze worden
voorkomen.
Heftige beschuldiging van Antine Algra aan adres van Monique Hansler: “Het ging veel verder dan mensen denken”
De realityserie De Hanslers: Van de Piste naar de Playa houdt de gemoederen al weken flink bezig. Wat voor de ene kijker vermakelijke televisie is, roept bij anderen vooral ongemak op. Met name de dominante aanwezigheid van Monique Hansler in het leven van haar zoon Mike zorgt voor felle discussies op sociale media. Nu doet Antine Algra, de ex-partner van Mike Hansler, een opmerkelijke en ingrijpende beschuldiging. Volgens haar bleef het gedrag van Monique niet beperkt tot woorden alleen.
Antine, die Mike leerde kennen tijdens Winter Vol Liefde, vertelt in een interview dat wat kijkers nu op televisie zien, voor haar pijnlijk herkenbaar is. “Het is confronterend om die fragmenten voorbij te zien komen,” zegt ze. “Voor mij is het geen verrassing. Wat nu wordt uitgezonden, heb ik zelf ook meegemaakt.”
“Ik kijk de serie niet, maar ontkom er niet aan”
Hoewel Antine benadrukt dat ze de realityserie niet actief volgt, komt ze er nauwelijks omheen. Fragmenten circuleren volop online en zorgen steeds opnieuw voor reacties. “Ik kijk de afleveringen niet bewust,” legt ze uit. “Maar de fragmentjes zie je overal. Op social media, in nieuwsartikelen, via anderen. Dan herken je patronen.”
Volgens Antine speelde veel van wat nu wordt uitgezonden zich destijds af buiten het zicht van camera’s. “Bij Mike en mij gebeurde dit in onze vrije tijd, niet tijdens opnames. Daardoor is er nooit een compleet beeld van geweest,” vertelt ze. “Maar het gedrag dat mensen nu zien, dat is niet nieuw.”
Escalatie achter gesloten deuren
Wat Antine vervolgens beschrijft, gaat verder dan wat tot nu toe in de media is verschenen. Ze stelt dat de spanningen op een bepaald moment volledig escaleerden. Aanleiding zou een bezoek van Mike aan Friesland zijn geweest, waar Antine haar leven had opgebouwd.
“Toen Mike naar Friesland wilde komen om mijn leefomgeving te zien, sloeg de sfeer volledig om,” vertelt ze. “Monique was woedend.” Volgens Antine liep dat uit op een incident dat diepe indruk op haar maakte. “Ze gooide een vaas naar mijn hoofd,” zegt ze. “En schreeuwde dat Mike moest kiezen tussen haar en mij.”
Antine spreekt zichtbaar geëmotioneerd over dat moment. “Dat zijn dingen die je niet zomaar vergeet. Het ging zó ver. Het was geen meningsverschil meer, maar pure escalatie.”
Loyaliteit onder druk
Volgens Antine staat Mike al jaren onder grote emotionele druk. “Zij houdt hem krampachtig vast,” zegt ze over Monique. “Het is alsof er geen ruimte is voor een volwassen relatie naast haar.” In haar ogen wordt haar ex-partner gedwongen voortdurend te laveren tussen zijn eigen leven en de verwachtingen van zijn moeder.
“Het ging niet alleen om mij,” benadrukt ze. “Het ging om controle. Om invloed. Om niet loslaten.” Antine zegt dat ze meerdere keren heeft geprobeerd het gesprek aan te gaan, maar dat dit zelden tot rust leidde. “Alles draaide om loyaliteit. Wie staat op één?”
“Dit vraagt om hulp”
Antine is voorzichtig met haar woorden, maar spreekt wel haar zorgen uit. Ze gelooft dat er onderliggend meer speelt. “Ik denk dat Monique hulp nodig heeft,” zegt ze. “Al weet ik niet of ze daar voor openstaat.”
Volgens Antine leeft Monique sterk in haar eigen overtuigingen. “Ze heeft haar eigen wereld gecreëerd, met haar eigen waarheden. Ik weet niet of een specialist daar nog doorheen komt.” Daarbij verwijst Antine naar verhalen die Monique zelf eerder zou hebben gedeeld over haar jeugd.
“Ze heeft verteld dat haar eigen moeder worstelde met borderline en dat haar vader vaak afwezig was,” legt Antine uit. “Dat betekent dat ze waarschijnlijk geen veilige hechting heeft gekend. En dat zie je terug: ze houdt haar gezin krampachtig vast.”
Publieke discussie, privégevolgen
De uitspraken van Antine zorgen voor veel reacties. Waar sommige kijkers haar verhaal zien als bevestiging van wat zij al langer vermoeden, wijzen anderen op het belang van voorzichtigheid. Het gaat om ernstige beschuldigingen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, zonder dat betrokkenen publiekelijk hebben gereageerd.
Antine begrijpt die terughoudendheid. “Ik weet dat dit gevoelig ligt,” zegt ze. “Maar ik deel dit niet om iemand zwart te maken. Ik deel dit omdat mensen nu oordelen op basis van televisiebeelden, terwijl er veel meer speelt achter de schermen.”
Ze benadrukt dat ze haar verhaal lange tijd voor zich heeft gehouden. “Ik heb hier niet eerder over gesproken, omdat ik rust wilde. Maar nu dit opnieuw naar boven komt, voel ik dat ik eerlijk moet zijn.”
Impact die blijft
De periode met Mike en zijn familie heeft volgens Antine diepe sporen nagelaten. “Het heeft me lang gekost om weer vertrouwen te krijgen,” vertelt ze. “Je gaat aan jezelf twijfelen. Je vraagt je af of jij degene bent die het verkeerd ziet.”
Toch kijkt ze nu met meer afstand terug. “Ik sta sterker dan toen,” zegt ze. “En ik hoop vooral dat Mike ooit de ruimte krijgt om zijn eigen leven te leiden, zonder angst of druk.”
Geen oordeel, wel erkenning
Antine sluit af met een duidelijke boodschap: ze vraagt geen veroordeling, maar begrip. “Dit is geen zwart-witverhaal,” zegt ze. “Het is complex, pijnlijk en menselijk.” Ze hoopt dat kijkers zich dat realiseren wanneer ze naar de serie kijken.
“Wat op televisie verschijnt, is maar een deel van het verhaal,” besluit ze. “En soms is het deel dat je níét ziet, het zwaarst om te dragen.”