-

Algemeen

Artsen adviseren jonge vrouw de spoedeisende hulp te verlaten omdat ze ‘slechts angstig’ zou zijn – maanden later komt de schokkende realiteit aan het licht

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Jongvolwassenen ondervinden vaak moeilijkheden om medisch personeel te overtuigen van hun gezondheidsproblemen. Er zijn talrijke verontrustende gevallen bekend waarin een correcte diagnose voor jonge vrouwen lang op zich laat wachten door het negeren van hun zorgen.

Lees verder voor meer details over deze verschrikkelijke situatie…

Chandler Plante, 23 jaar oud, kampt sinds 2021 met diverse gezondheidsklachten. Echter, dit was niet altijd het geval. Plante omschreef zichzelf voorheen als een “doorsnee 21-jarige” voor het begin van haar gezondheidsproblemen.

COVID-19 Patiënte In december 2020 liep ze COVID-19 op, maar herstelde snel aangezien het een milde vorm betrof. Drie maanden na haar herstel begon ze echter gevoelloosheid in haar handen en onderarmen te ervaren.

Na een bezoek aan de spoedeisende hulp werd haar verteld dat haar symptomen waarschijnlijk door “angst” werden veroorzaakt. Plante herinnert zich dat haar werd geadviseerd de spoedeisende hulp te verlaten, wat ze ook deed.

Symptomen Verergeren… Plante vervolgt: “Het bleef echter gebeuren – en op 28 juni wees een hersenscan uit dat wat ik dacht dat paniekaanvallen waren, in werkelijkheid grote ischemische beroertes waren. Mijn hoofd had zoveel ontstekingen dat het de zuurstoftoevoer naar mijn slagaders blokkeerde – in plaats van de normale 4 mm waren mijn slagaders slechts 0,5 mm breed.”

Ischemische beroertes ontstaan wanneer een bloedstolsel de bloed- en zuurstoftoevoer naar de hersenen blokkeert, wat vaak dodelijk kan zijn. De volgende maand onderging ze een ingreep om coronaire stents te plaatsen, die haar hersenslagaders verwijdden om verdere beroertes te voorkomen.

In oktober 2021 kreeg ze een tweede reeks stents, gevolgd door een chirurgische ingreep en een steroïdenbehandeling. Ze werd ook aspirine voorgeschreven, wat tijdelijk haar beroertes stopte.

Complicaties Maar in november 2021 begonnen haar stents te migreren achter haar rechteroog, wat leidde tot permanente blindheid aan dat oog.

Ze zei: “De artsen waren in het ongewisse over de oorzaak. Ze speculeerden over een hersentumor, maar scans toonden niets aan.”

De jonge vrouw herinnerde zich: “Het was gewoon echt bizar.”

Ze onderging talrijke tests terwijl artsen zochten naar de oorzaak. Op 6 december 2021 had ze een exploratieve hersenoperatie. Later die maand werd ze doorverwezen voor een lumbaalpunctie en werd weefsel van haar craniotomie gebiopteerd om te testen op langdurige COVID en een hersentumor. In maart 2022 begon ze met methotrexaat als immuunsuppressivum, en in november startte ze met een 10-daagse bestralingskuur.

Positiviteit als Behandeling Ondanks dat elke behandeling haar slechter deed voelen, bleef Plante positief. Ze ervoer ernstige hoofdpijn en gezichtszenuwontstekingen als bijwerkingen van haar anti-epileptica.

In april 2023 kwam er eindelijk een doorbraak. Ze startte met infusen van rituximab, wat leidde tot een verbetering van haar bijwerkingen en een gevoel van normaliteit.

Plante zei: “Voor het eerst voelde ik dat mijn behandeling echt hielp. Ik had minder bijwerkingen, wat geweldig was. Ik gebruik een combinatie van rituximab en methotrexaat, met als bijwerking haaruitval, die ik behandel met foliumzuur.”

Een Inspiratiebron voor Anderen Ze maakt nu video’s om anderen te inspireren met haar positiviteit. Over haar TikTok-account zegt ze: “Mijn pagina draait om genezing en positiviteit in het licht van absurditeit. Veel mensen denken dat positiviteit aangeboren is, maar voor mij was het een geoefende vaardigheid. Ik was het lijden beu.”

Plante voegt toe: “De grappen die ik maakte met mijn barista’s en verplegers waren vaak het hoogtepunt van mijn dag. Het was een manier om door een donkere periode heen te komen. Het hielp me op de meest authentieke manier te genezen.”

“Ik heb zoveel vrienden gemaakt binnen de gehandicapte gemeenschap. Ik ben overweldigd door de vriendelijkheid en menselijkheid van de mensen om me heen tijdens een periode waarin ik twijfelde of ik wel wilde blijven. Je moet de zonnige kant zien – het is de enige die we hebben,” concludeert de inspirerende jonge vrouw.

Hoewel Chandler Plante nog steeds geen officiële diagnose heeft voor haar aanhoudende gezondheidsproblemen, blijft ze optimistisch en focust ze zich op het positieve.

Algemeen

Tranen bij Isabel in ‘Schiphol Airport’, woede bij Ronald: “Dit verdient ze écht niet”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Isabel uit Schiphol Airport krijgt kritiek, maar collega Ronald neemt het voor haar op: “We zijn een topteam”

In het populaire RTL-programma Schiphol Airport krijgen kijkers een zeldzaam inkijkje in het dagelijkse reilen en zeilen op een van Europa’s drukste luchthavens. Van check-in tot paspoortcontrole: niets blijft verborgen. Vooral de dynamiek tussen medewerkers als Isabel en Ronald valt op. De twee maken indruk met hun professionaliteit — en dat zorgt voor zowel waardering als discussie bij het publiek.

Strenge regels en felle reacties

Isabel, werkzaam als passenger agent, is één van de medewerkers die regelmatig in beeld komt. Ze voert haar werk nauwgezet uit en houdt zich strikt aan de bagageregels. Die gedisciplineerde aanpak valt niet bij iedereen in goede aarde. Een recente scène waarin Isabel passagiers aanspreekt op te zware bagage, leidde op sociale media tot felle reacties. Sommigen vonden haar streng of zelfs onvriendelijk overkomen.

Op TikTok verscheen zelfs een video met kritische commentaren, waarin gebruikers haar aanpak ter discussie stelden. De kritiek varieerde van inhoudelijke bezwaren tot ongenuanceerde opmerkingen over haar toon. Maar wat voor de één kil overkomt, is voor de ander simpelweg een kwestie van professioneel handelen.

Ronald komt in actie

Gelukkig staat Isabel er niet alleen voor. Haar collega Ronald, die eveneens regelmatig in de serie verschijnt, schoot haar meteen te hulp. In een reactie onder de bewuste video liet hij weten hoe belangrijk het is om verder te kijken dan alleen de beelden die op televisie worden getoond.

“Isabel en ik zijn gecast voor deze serie om wie we zijn en wat we zijn,” schrijft Ronald. “Beiden hebben wij onze kwaliteiten.” Daarmee benadrukt hij dat Isabel niet een rol speelt, maar haar werk oprecht en naar eer en geweten uitvoert.

Volgens Ronald is de kritiek vaak gebaseerd op momentopnames die weinig zeggen over het geheel. “Wat je in de serie ziet, zijn natuurlijk maar flarden uit hele werkdagen,” legt hij uit. Daarmee roept hij op tot meer begrip en nuance bij het beoordelen van het werk van luchtvaartpersoneel.

Een sterke combinatie van kwaliteiten

Ronald en Isabel vormen binnen het team een opvallend duo met complementaire eigenschappen. Waar Isabel uitblinkt in structuur, overzicht en besluitvaardigheid, brengt Ronald juist zijn sociale vaardigheden in. “Isabel is tóp in de uitvoering, het hanteren van regels, time-management en besluitvaardigheid,” schrijft hij. “Ik ben zelf als softskilltrainer juist sterk in de relatie met mensen, erg contactueel.”

Volgens hem is het juist die combinatie van kwaliteiten die hun samenwerking zo bijzonder maakt. “Samen vormen wij een topteam,” aldus Ronald. Zijn boodschap is helder: op de luchthaven is er niet één manier van goed functioneren, maar draait het om balans tussen menselijkheid en structuur.

Wat je niet ziet op tv

Hoewel Schiphol Airport een boeiende blik achter de schermen biedt, is het belangrijk om te beseffen dat televisie slechts een beperkte weergave geeft van wat er dagelijks op de luchthaven gebeurt. Ronald benadrukt dat de montage logischerwijs keuzes maakt in wat er wordt getoond. “Er gebeurt zoveel dat nooit in beeld komt. Dan is het niet eerlijk om iemand te veroordelen op basis van enkele minuten beeldmateriaal.”

Het publiek ziet een gefilterde versie van de werkelijkheid, vaak gericht op het spanningsveld tussen passagiers en personeel. Daardoor kan een streng moment uitvergroot worden, zonder dat duidelijk is wat eraan voorafging — of wat er daarna nog gebeurde.

Emoties aan de balie

Dat het werk op Schiphol niet alleen fysiek intens is, maar ook emotioneel zwaar kan zijn, werd pijnlijk duidelijk in een recent fragment uit de serie. Isabel was zichtbaar aangeslagen na een confrontatie met een reiziger die het niet eens was met het bagagebeleid. De situatie liep op en Isabel kon haar emoties niet meer verbergen.

Ze barstte in tranen uit, iets wat veel kijkers aangreep. Het moment toonde hoe zwaar het kan zijn om in het openbaar je werk te moeten doen, onder druk van regels én van de camera. Voor Ronald was het dan ook vanzelfsprekend om haar publiekelijk te steunen.

Verdeelde meningen, maar collegiale steun

De reacties van kijkers op sociale media blijven gemengd. Waar sommigen zich afvragen of er vriendelijker gehandeld had kunnen worden, zijn anderen juist onder de indruk van de professionele houding van Isabel. Wat alle reacties gemeen hebben, is dat ze laten zien hoe betrokken het publiek is geraakt bij de mensen achter de schermen van Schiphol.

In die golf van meningen maakt Ronald een krachtig statement door openlijk voor zijn collega op te komen. Zijn woorden tonen aan hoe belangrijk het is om elkaar binnen een team te blijven steunen, juist als de publieke opinie wankelt.

Werken op Schiphol: meer dan regels alleen

De serie laat zien dat werken op Schiphol veel meer omvat dan koffers wegen en paspoorten controleren. Het vraagt om uithoudingsvermogen, emotionele veerkracht en vooral: samenwerking. Dat wordt perfect belichaamd door het duo Ronald en Isabel, dat laat zien dat je ook met verschillende persoonlijkheden één missie kunt hebben: passagiers veilig, correct en respectvol begeleiden.

Het werk wordt vaak onderschat. Toch zijn het mensen als Isabel die zorgen voor orde in een complexe logistieke omgeving. En mensen als Ronald die met empathie de verbinding zoeken. Samen dragen zij het gezicht van een sector die zelden stilstaat, maar waarin wel degelijk ruimte is voor persoonlijke verhalen.

Dankbaarheid en verbondenheid

Ondanks de kritische geluiden is er ook volop waardering voor de inzet van Isabel. Onder Ronalds bericht op TikTok zijn talloze positieve reacties te vinden van mensen die zelf ooit op een luchthaven werkten, of die simpelweg begrip tonen voor de complexiteit van het vak. “Ik zie een vrouw die gewoon haar werk doet,” schrijft een volger. “Regels zijn er niet voor niets.”

Die waardering betekent veel voor Isabel en haar collega’s. Het herinnert eraan dat achter elke uniform een mens schuilt, met gevoelens, verantwoordelijkheden en overtuigingen. En dat collega’s zoals Ronald een essentieel verschil kunnen maken, simpelweg door elkaar niet los te laten — ook niet als de camera draait.

Lees verder