Algemeen
Moeder toont weinig blijdschap over het feit dat ze vier kinderen heeft: ‘Bestonden ze maar niet’
Voor veel mensen is het een diepgewortelde wens om kinderen te krijgen, en ze ervaren immense vreugde bij het ouderschap.
Echter, niet elke moeder deelt dezelfde gevoelens. Een moeder,
die liever anoniem wil blijven, heeft onthuld dat ze geen sterke
behoefte voelt om dagelijks met haar kinderen te communiceren.
Ze zegt: “Mijn vriendinnen waarschuwen me vaak om voorzichtig te
zijn met wat ik zeg, omdat mijn kinderen verdrietig zouden worden
als ze het zouden horen.”
Deze moeder, Pauline genaamd, is 49 jaar oud en heeft vier
kinderen in de leeftijd van 15, 18, 20 en 21 jaar.
Ze is eerlijk over haar gevoelens met betrekking tot het
moederschap en zegt: “Ik zou ze liever niet gehad hebben.”
In een interview met Linda.nl benadrukt Pauline dat ze wel van
haar kinderen houdt en dat ze hen met liefde heeft opgevoed.
Maar ze voegt eraan toe: “Eerlijk gezegd, zou ik het absoluut
niet opnieuw doen.”
Pauline deelt dat haar beslissing om kinderen te krijgen sterk
werd beïnvloed door haar omgeving.
Ze zag het ouderschap als iets onvermijdelijks voor volwassenen
en voelde de druk om dezelfde stap te zetten, vooral omdat veel van
haar vrienden snel ouders werden.
Ondanks het feit dat ze het moederschap in het begin leuk vond,
veranderde haar perspectief toen de uitdagende ‘duplofase’
aanbrak.
Ze merkte op: “Ik was jong en hoorde nooit van anderen dat
moeder zijn tegenvalt, dus heb ik het maar gedaan.”
Pauline benadrukt dat ze niet het type moeder was dat
onmiddellijk reageerde op elke situatie of met haar kinderen in
babytaal communiceerde.
Na een huwelijk van 25 jaar gingen zij en haar man uit elkaar,
en hoewel alle kinderen bij hun vader wonen, woont haar 15-jarige
dochter bij haar.
Ze geeft toe dat ze soms wekenlang geen contact heeft met haar
kinderen en hoewel er geen ruzie is, voelt ze geen sterke behoefte
om dagelijks met hen te praten.
Ze beschrijft hun relatie als meer vriendschappelijk en geeft
toe dat zelfs kortstondige ontmoetingen haar volledig
uitputten.
Pauline sluit af door te zeggen dat dit altijd haar houding is
geweest.
Ze vond het prima als haar kinderen op kamp gingen of een week
met iemand anders op vakantie gingen, en ze voelde geen drang om ze
daarna snel weer te zien.
Ze merkt op dat de opwinding en energie van haar kinderen bij
thuiskomst haar soms overweldigden, wat haar deed verlangen naar
rust en stilte na slechts tien minuten.
Een recent filmpje uit een Utrechtse wijk veroorzaakt veel ophef op sociale media. In het fragment is te zien hoe een jonge tiener een politieagent grof uitscheldt. Het incident, vermoedelijk opgenomen in Kanaleneiland of Lombok, roept vragen op over het afnemende respect voor autoriteit.
Scheldpartij vastgelegd op camera
De beelden tonen een jongen van naar schatting dertien of veertien jaar oud, die harde beledigingen uit richting een agent in uniform. Wat de aanleiding was voor de confrontatie is nog niet bekend, maar het grove taalgebruik schokt veel kijkers. De aanval op een agent in functie wordt als extra ernstig ervaren en lijkt symbool te staan voor een breder maatschappelijk probleem.
Professionele houding van de agent
De reactie van de agent wordt in veel reacties geprezen. In plaats van in te grijpen of verbaal terug te slaan, blijft hij opvallend kalm en professioneel. Zijn poging om de situatie te de-escaleren wordt gezien als voorbeeldig. Tegelijkertijd vragen sommigen zich af hoelang dit soort beledigingen nog getolereerd kunnen worden zonder gezichtsverlies voor het gezag.
Verdeelde reacties in de samenleving
Op sociale media wordt het incident uitgebreid besproken. Waar sommigen de jongen scherp veroordelen en spreken over gebrek aan opvoeding, pleiten anderen juist voor meer begrip. Volgens hen moeten jongeren niet alleen worden gezien als probleem, maar moet hun gedrag ook in context worden geplaatst.
Breder probleem in stedelijke wijken
Zowel Kanaleneiland als Lombok zijn wijken met een grote culturele diversiteit. Die verscheidenheid brengt dynamiek, maar leidt ook tot spanningen, vooral rondom gezagsverhoudingen. Volgens sociaal werkers speelt sociale ongelijkheid en negatieve beeldvorming daarbij een rol.
Oorzaken van afnemend respect
Pedagogen wijzen op meerdere oorzaken voor het dalende respect voor autoriteit bij jongeren. De invloed van sociale media, negatieve ervaringen met instanties en gebrek aan herkenbare rolmodellen worden vaak genoemd. Ook het ontbreken van duidelijke grenzen thuis of op school speelt een rol.
Geen reden tot generalisatie
Deskundigen benadrukken dat één incident niet mag worden uitvergroot tot een probleem van een hele generatie. Toch onderstrepen ze het belang van alertheid. Respect voor gezag moet actief worden opgebouwd, via opvoeding, educatie en betrokkenheid van rolmodellen uit de eigen gemeenschap.
Kansen voor positieve verandering
In Utrecht worden al langer initiatieven genomen om het contact tussen jongeren en de politie te verbeteren. Denk aan sportevenementen, buurtprojecten en gezamenlijke gesprekken. Deze aanpak zorgt voor meer wederzijds begrip en voorkomt polarisatie.
Naar een nieuw evenwicht tussen jeugd en gezag
Het incident in Utrecht is meer dan een losse gebeurtenis. Het raakt aan grotere vragen over hoe gezag en respect vorm moeten krijgen in een veranderende samenleving. De oplossing ligt volgens deskundigen in een combinatie van opvoeding, dialoog en structurele samenwerking tussen jongeren, ouders, scholen en hulpverleners. Alleen zo kan het vertrouwen in gezagsdragers worden hersteld.