Algemeen
Maak kennis met de 5-jarige die het “mooiste meisje ter wereld” wordt genoemd
Iedereen heeft de neiging om zijn of haar eigen kinderen als de mooiste, slimste en beste te beschouwen. Deze subjectieve mening is begrijpelijk, want als ouders houden we onvoorwaardelijk van onze kinderen, waardoor we vaak een roze bril opzetten als het om hen gaat. Maar af en toe verschijnt er een kind dat de wereld versteld doet staan, en de vijfjarige Jare Ijalana uit Nigeria is zo’n uitzonderlijk mooi kind.
Fotograaf Mofe Bamuyiwai deelde enkele foto’s van de jonge Jare
Ijalana op sociale media, en de reacties waren overweldigend
positief. De beelden verspreidden zich snel over de hele wereld, en
het leek alsof iedereen het erover eens was: Jare is buitengewoon
mooi.

De drie foto’s die hieronder te zien zijn, hebben al meer dan
70.000 likes verzameld op Instagram, en het is duidelijk
waarom.

Bamuyiwa schreef bij een van de foto’s: “Ik wilde de overgang
tussen kindertijd en volwassenheid vastleggen, zodat deze foto’s
tijdloos zouden zijn! Ik had haar aan het lachen kunnen maken en
haar brede glimlach kunnen fotograferen, maar ik koos ervoor om
haar op een natuurlijke manier te portretteren, door haar ogen
gezien.”

“Jare is geen professioneel model,” vertelde de fotografe aan
Yahoo Lifestyle. “Het enige wat ik wil, is dat iedereen kan zien
welk potentieel Jare heeft. Ik wil dat ze de foto’s bekijkt als ze
volwassen is en haar transformatie ziet.”

Het blijkt dat het fotogenieke talent in de familie zit. Jare’s
oudere zussen van 7 en 10 jaar, Jobi en Joba, werden ook door Mofe
gefotografeerd, en stuk voor stuk zijn ze even prachtig.

“Daarnaast is Jare intelligent en mooi. Ze poseert zeer
natuurlijk en wist beter wat ze moest doen dan ik. Ze is het
levende bewijs dat elk klein meisje droomt om op te groeien tot een
prachtige vrouw,” schreef Bamuyiwai bij haar Instagram-foto’s.

Alle kinderen hebben hun eigen unieke schoonheid, en het is
belangrijk om hen dat te vertellen. Met dat gezegd te hebben, lijkt
het erop dat Jare een schitterende toekomst tegemoet gaat in de
modellenwereld.

Het verhaal van de vijfjarige Jare Ijalana raakt mensen diep, en het is duidelijk te zien waarom. Haar ongekende schoonheid en natuurlijke uitstraling maken haar tot een opvallende verschijning. Hoewel schoonheid subjectief is en ieder kind op zijn of haar eigen manier mooi is, is het onmiskenbaar dat Jare een buitengewoon fotogeniek meisje is.
Fotograaf Mofe Bamuyiwai heeft met haar foto’s een unieke
overgang vastgelegd, die de onschuld van de kindertijd combineert
met de belofte van volwassenheid. Deze tijdloze beelden hebben
bewondering en verwondering opgeroepen bij mensen over de hele
wereld.

Het feit dat Jare geen professioneel model is, maakt haar
verhaal des te inspirerender. Haar puurheid en natuurlijke charme
stralen van de foto’s af, en het lijkt alsof ze voor de camera
geboren is.

Jare’s oudere zussen, Jobi en Joba, zijn ook door Bamuyiwai
gefotografeerd en delen dezelfde prachtige uitstraling als hun
jongere zus. De familie straalt niet alleen uiterlijke schoonheid
uit, maar ook intelligentie en zelfverzekerdheid.

Het verhaal van Jare Ijalana herinnert ons eraan dat schoonheid in vele vormen en maten komt. Elk kind verdient het om gekoesterd en gewaardeerd te worden voor wie ze zijn, ongeacht hun uiterlijk. Het is belangrijk om kinderen te stimuleren om zichzelf te zijn en hun eigen unieke kwaliteiten te ontwikkelen.
Jare’s toekomst lijkt stralend, en wie weet welke mogelijkheden
er voor haar in het verschiet liggen. Wat haar pad ook moge zijn,
één ding is zeker: ze heeft al vele harten veroverd met haar
schoonheid en charme.

Wat vind jij van Jare’s verhaal en haar foto’s? Laat het ons
weten in de reacties hieronder. Als je net zo onder de indruk bent
als wij, deel dan dit inspirerende verhaal met je vrienden en
familie.

Zou jij je kind laten modelleren? Laat het ons weten in de
reacties hieronder.

Als je Jare ook zo mooi vindt, deel dan dit artikel op
Facebook!

Algemeen
Jutta Leerdam reageert op ‘scheldpartij’ na val: DIT zei ze echt

De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.

Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.

Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.

Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.

Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.

Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.