Algemeen
Lil Kleine en Jaimie Vaes wonen weer samen en hebben nu alweer ruzie
Het lijkt erop dat de romantiek tussen Jaimie Vaes en Lil Kleine een nieuwe wending heeft genomen, als we de recente geruchten mogen geloven. Vandaag bracht roddelkoningin Yvonne Coldeweijer dit nieuws naar buiten via haar Instagram-account, nadat RTL Boulevard er gisteren al over had bericht. Volgens Yvonne Coldeweijer zijn de twee officieel weer een stel, ondanks het feit dat Jaimie Vaes aan RTL Boulevard ontkende dat er sprake was van een hereniging.

Het is opvallend dat Jaimie Vaes weer in de armen van Lil Kleine
lijkt te zijn gevallen, aangezien de twee in het verleden hun deel
van tumultueuze momenten hebben gehad. Bovendien wordt beweerd dat
ze hun eerste ruzie na de hereniging al hebben gehad.

Het tumultueuze liefdesverhaal tussen Jaimie Vaes en Lil Kleine
kwam voor het eerst in de schijnwerpers in februari vorig jaar.
Toen deelde Yvonne Coldeweijer een video waarin Lil Kleine Jaimie
leek te mishandelen. Deze verontrustende gebeurtenis leidde tot de
arrestatie van Lil Kleine. Later bleek dat Jaimie zelf de beelden
had gelekt en Yvonne had ingeschakeld om ze openbaar te maken.
![]()
Jaimie verklaarde destijds dat ze deze stap zette om te
ontsnappen aan een ellendige relatie. Ze gaf aan dat ze Lil Kleine
voldoende kansen had gegeven om te veranderen, maar dat hij hierin
had gefaald. Het was een schokkend moment in hun relatie, dat de
gemoederen flink bezighield.

Na deze gebeurtenissen leek het erop dat Jaimie Vaes en Lil
Kleine voorgoed uit elkaar waren. Maar zoals wel vaker het geval is
in de wereld van beroemdheden, kunnen relaties onvoorspelbaar zijn
en hebben ze de neiging om steeds weer een nieuw hoofdstuk te
schrijven.

Het nieuws van hun mogelijke hereniging heeft zowel fans als
critici verbaasd. Velen vragen zich af of het verstandig is om
terug te keren naar een relatie die eerder zo problematisch was.
Anderen hopen oprecht dat de twee elkaar hebben gevonden en dat ze
hun verschillen hebben kunnen overwinnen.

Of deze hereniging een blijvend gelukkig hoofdstuk zal zijn voor
Jaimie Vaes en Lil Kleine, of dat het opnieuw zal leiden tot
conflicten en problemen, blijft voorlopig nog een vraagteken. Wat
wel duidelijk is, is dat hun liefdesverhaal altijd de aandacht van
het publiek zal blijven trekken, wat er ook gebeurt. We zullen
moeten afwachten hoe dit nieuwe hoofdstuk zich ontvouwt en hopen
dat het voor beiden een positieve wending neemt.

De hereniging van Jaimie Vaes en Lil Kleine roept tal van vragen
op, niet alleen bij het publiek, maar ook bij experts en mensen die
betrokken zijn bij de problematiek van huiselijk gew*ld en
relaties. Het is een complexe kwestie waarbij emotionele en
persoonlijke factoren een grote rol spelen.

Deskundigen op het gebied van relatiepsychologie benadrukken
vaak het belang van open communicatie en therapie om problematische
relaties te verbeteren. Het lijkt erop dat Jaimie en Lil Kleine hun
persoonlijke verschillen opnieuw onder ogen willen zien en mogelijk
bereid zijn om samen aan hun relatie te werken. Het is echter
cruciaal dat dit proces op een gezonde en constructieve manier
plaatsvindt.

De openbare reacties op hun hereniging zijn gemengd. Sommigen
tonen begrip voor de complexiteit van relaties en hopen dat de twee
elkaar kunnen ondersteunen en positief kunnen beïnvloeden. Anderen
uiten bezorgdheid over de veiligheid en het welzijn van Jaimie
Vaes, gebaseerd op het verleden van hun relatie.

Het is belangrijk om te benadrukken dat huiselijk gew*ld een
ernstig probleem is dat niet lichtvaardig mag worden opgevat.
Slachtoffers van huiselijk gew*ld hebben vaak te maken met fysieke
en emotionele schade, diepgaande trauma’s en langdurige
psychologische gevolgen. Het is van het grootste belang dat mensen
die zich in een gew*lddadige relatie bevinden, hulp en
ondersteuning zoeken om hun veiligheid en welzijn te
waarborgen.

Deze situatie met Jaimie Vaes en Lil Kleine herinnert ons eraan
dat liefde en relaties complex zijn en dat mensen in staat zijn tot
verandering en groei. Het is een kans voor beiden om lessen te
trekken uit hun verleden en hopelijk een gezondere en gelukkigere
toekomst op te bouwen.

Het is ook een kans voor de samenleving om aandacht te blijven
besteden aan het belang van bewustwording en preventie van
huiselijk gew*ld. Relaties zouden gebaseerd moeten zijn op respect,
wederzijdse steun en liefde, zonder enige vorm van fysiek of
emotioneel misbru!k.

Laten we hopen dat Jaimie Vaes en Lil Kleine de juiste stappen
zullen nemen om hun relatie te herstellen en dat ze, indien nodig,
professionele hulp zullen inschakelen om hen daarbij te begeleiden.
En laten we als samenleving blijven werken aan het creëren van een
wereld waarin niemand het slacht0ffer wordt van huiselijk gew*ld en
waarin liefde en respect altijd vooropstaan.

Algemeen
Asmara Thielen over rechtszaak Borsato: ‘Victim blaming op hogeschoolniveau’

Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.

Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.

“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.

De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”

