Algemeen
69-jarige Nederlander denkt te trouwen met online liefje Kristina (17), maar raakt al zijn geld kwijt
Een 69-jarige man uit de Kempen droomde ervan liefde te vinden en ontmoette ‘Kristina’, een meisje dat hij online had leren kennen. Het 17-jarige meisje stemde in met een huwelijk, maar onder één voorwaarde: hij moest haar rekeningen betalen. Uiteindelijk verloor de man 1,7 miljoen euro, en een 47-jarige vrouw uit Utrecht speelde een cruciale rol in deze 0plichting en kreeg een gev*ngenisstraf van drie jaar.
Kristina’s Aanwezigheid
De man had lange tijd gezocht naar een levenspartner en werd lid
van de datingsite Badoo na een ontmoeting met een promotieteam in
het centrum van Kampen. Hij raakte snel in contact met
‘Kristina30’, die later bleek slechts 17 jaar te zijn. De man uit
Kampen gaf er echter niet om en ontmoette zelfs haar familie. Deze
familie stelde echter buitensporige eisen.
Ze vertelden de man dat hij met haar mocht trouwen, maar eerst
moest hij haar ‘vrijkopen’ van haar p00ier. Hij moest huizen huren,
een Mercedes kopen en Rolex-horloges aanschaffen voor de bruiloft.
Tijdens hun reizen door heel Europa vergezelde de familie hen
overal.
Betalingen
Het ging mis in Parijs. De 69-jarige man werd omsingeld door zeven
familieleden in een Louis Vuitton-winkel. Ze dreigden hem achter te
laten of hem iets aan te doen. Pas op dat moment realiseerde hij
zich dat hij werd opgelicht. Hij had al talloze keren grote
bedragen gepind en luxe kleding gekocht. Bij elke afspraak moest er
een familielid aanwezig zijn. Hij moest zelfs een huis en een
appartement in Kampen verkopen, en de opbrengst werd gebruikt om
goudstaven te kopen. Hij kreeg herhaaldelijk te horen: “Als je niet
betaalt, is je liefde niet echt.” Uiteindelijk verloor de man 1,7
miljoen euro, en het ergste moest nog komen.
Rechtzaak
Op 28 november stond de rechtszaak op het programma, waarbij zeven
mannen en vrouwen tussen de 21 en 47 jaar terechtstonden voor hun
rol in de 0plichting van de man. De meesten behoorden tot dezelfde
familie. Kristina bestaat wel, maar ze was de vriendin van de
jongste verd*chte uit Utrecht.
De man uit Kampen barstte in tranen uit in de rechtszaal. Hij
zocht alleen maar liefde en beweerde dat hij niets wist van de
wereld van online daten. “Ze gaf me meteen een knuffel op onze
eerste date. Op onze tweede date zei ze dat ze met me wilde
trouwen.” Hij kon zijn geluk niet op en zag eindelijk licht in zijn
leven. Helaas bleek hij slechts een lege portemonnee te zijn. “Ze
hebben me alles afgenomen waar mijn ouders hard voor hebben
gewerkt.” Hij leeft nu teruggetrokken en is bang dat ze hem opnieuw
zullen benaderen.
Ontkenning
De verd*chten, waarvan er twee onlangs werden ver00rdeeld tot acht
maanden gev*ngenisstraf voor het 0plichten van een dove en
slechtziende man, ontkenden alle beschuldigingen. Ze beweerden dat
de man uit Kampen loog en dat zij het ‘echte slacht0ffer’ waren. De
rechtbank bepaalde op 28 november dat de 47-jarige vrouw de
gev*ngenis in moest.
Helaas ging het verhaal van de eenzame man uit de Kempen nog
verder. Na de rechtszaak waarin de 47-jarige vrouw uit Utrecht werd
veroordeeld tot drie jaar gev*ngenisstraf, begon de man te
worstelen met de emotionele gevolgen van de 0plichting. Hij voelde
zich diep bedrogen en verlaten, en zijn vertrouwen in mensen was
ernstig beschadigd.
De eenzame man, die zijn zoektocht naar liefde begon met de
beste bedoelingen, was nu bang om nogmaals het slacht0ffer te
worden van oplichting. Hij had geen idee wie hij wel kon vertrouwen
en sloot zich steeds meer af van de buitenwereld. Hij voelde zich
beschaamd over wat hem was overkomen en schaamde zich om zijn
verhaal met anderen te delen.
De 69-jarige man raakte geïsoleerd en depressief. Hij had
jarenlang naar liefde verlangd en was nu dieper eenzaam dan ooit
tevoren. Hij rouwde niet alleen om het verlies van zijn financiële
stabiliteit, maar ook om het verlies van de hoop op een betere
toekomst.
Hij begon zijn dagen in eenzaamheid door te brengen, zonder de
vreugde of opwinding die hij ooit had gevoeld bij de gedachte aan
liefde en genegenheid. Zijn familie maakte zich ernstig zorgen over
zijn welzijn, maar hij wilde geen hulp accepteren. Hij voelde zich
te vernederd om anderen over zijn situatie te vertellen.
Na verloop van tijd begonnen de financiële gevolgen van de
0plichting hem te achtervolgen. Hij moest zijn levensstijl
drastisch aanpassen en had grote moeite om de eindjes aan elkaar te
knopen. Hij had spijt van zijn keuzes en voelde zich boos op
zichzelf dat hij zo gemakkelijk in de val was gelokt.
Zijn verhaal dient als een waarschuwing voor anderen die online
op zoek zijn naar liefde. Het is van cruciaal belang om voorzichtig
te zijn en niet te snel in verleidelijke aanbiedingen of beloften
te geloven. Het is gemakkelijk om het slacht0ffer te worden van
0plichting, zelfs als je op zoek bent naar oprechte
genegenheid.
De eenzame man uit de Kempen hoopt dat zijn verhaal anderen kan
helpen om voorzichtig te zijn en de rode vlaggen van oplichting te
herkennen. Hij heeft geleerd dat echte liefde niet kan worden
gekocht en dat oprechtheid en vertrouwen de basis vormen van elke
gezonde relatie.
Terwijl hij zijn leven probeert te herbouwen en langzaam weer
vertrouwen in anderen probeert te krijgen, hoopt hij dat zijn
verhaal anderen kan inspireren om waakzaam te blijven en zichzelf
te beschermen tegen 0plichting en bedrog, zodat niemand dezelfde
pijnlijke ervaring hoeft te doorstaan als hij.
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.