Algemeen
IJskoude sneeuwval in aantocht: ‘Wit landschap’
Er staat aanzienlijk kouder weer voor de deur. Hoewel donderdag nog opmerkelijk mild is, markeert dit slechts een tijdelijke uitzondering.
Vanaf vrijdag zal een ijzige wind Nederland doorkruisen en na
het weekend zullen we te maken krijgen met onmiskenbaar koude
temperaturen.
IJskoude regen en soms zelfs natte sneeuw staan op het menu, en
in de hoger gelegen delen van het land is zelfs een plaatselijk wit
landschap niet uitgesloten als de sneeuwval wat intenser wordt.
Donderdagavond brengt een noordwestenwind met zich mee en een
regengebied trekt van noord naar zuid over het land.
Meteoroloog Jaco van Wezel van Weeronline meldt: “Na de passage
van de regenzone zal er koelere lucht ons land binnenstromen,
vergezeld van een sterke toename van de wind.”
Vanaf donderdagavond tot en met zondag zullen buien vanaf de
Noordzee over Nederland trekken, waarbij hagel mogelijk is.
Op sommige plekken kunnen zelfs de eerste sneeuwvlokken van het
seizoen worden waargenomen, en bij zwaardere buien is onweer zelfs
een mogelijkheid.
De middagtemperaturen zullen schommelen tussen 5 en 7 graden,
terwijl de nacht van zaterdag op zondag in opklaringsgebieden zelfs
tot rond het vriespunt kan dalen.
Tot en met zaterdag blijft het winderig, wat het koude gevoel
versterkt. De gevoelstemperatuur zal rond de 1 à 2 graden boven nul
liggen.
Vrijdag kunnen er zware windstoten van ongeveer 75 kilometer per
uur voorkomen, en in de kustprovincies kunnen deze snelheden
oplopen tot wel 90 kilometer per uur.
Vooral aan de noordkust kunnen windstoten met snelheden tot wel
110 kilometer per uur optreden. Zaterdag zullen deze zware
windstoten verdwijnen, maar het blijft nog steeds vrij
winderig.
Na het weekend lijkt er echt winterweer op komst te zijn. Tot en
met het weekend blijven we vooral geconfronteerd worden met guur
weer, maar de volgende week zou de echte kou kunnen toeslaan.
De kans op vorst in de nachten neemt toe naar 50 tot 80 procent
in het midden en oosten van het land, terwijl deze kans iets
kleiner is in de kustgebieden.
“De exacte koudegolf is nog steeds onzeker en hangt af van de
hoeveelheid bewolking. In een helder scenario kunnen de
temperaturen zelfs dalen richting -5 graden.
Bij veel bewolking zal er nauwelijks vorst zijn. Overdag blijft
het koud, met maxima onder de 5 graden. De kans op temperaturen
boven dit niveau bedraagt slechts 20 procent.
Normaal gesproken is het eind november overdag zo’n 8 graden,”
legt Van Wezel uit.
Daarnaast kunnen af en toe neerslagzones overtrekken, wat
waarschijnlijk resulteert in ijskoude regen.
Soms kan dit overgaan in natte sneeuw, en als de sneeuwval
intenser wordt, is een lokaal wit landschap in de hoger gelegen
gebieden van het land niet uit te sluiten.
“Het is belangrijk op te merken dat de sneeuw waarschijnlijk
niet lang zal blijven liggen, omdat de bodemtemperatuur nog steeds
tussen 8 en 10 graden ligt en eventuele neerslag snel zal
smelten.
Maar de hoger gelegen zandgronden, zoals de Veluwe en de
Limburgse heuvels, zijn vaak iets kouder en koelen sneller af. Daar
zal sneeuw dus eerder blijven liggen,” aldus de weerman.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’
De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.
De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?
Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?
Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.
Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.