Algemeen
Jaap (88) vreest een eenzame kerst: “Familie komt niet”
De naderende feestdagen brengen bij velen een gevoel van vreugde en warmte met zich mee.
Toch geldt de uitspraak ‘fijne feestdagen’ niet voor iedereen,
en de 88-jarige Jaap is een treffend voorbeeld van iemand die met
tegenzin uitkijkt naar Kerstmis.
Hij verlangt naar gezelschap en zegt: “Ik wou dat er iemand zou
komen.”
Kerst, een schitterend festijn waarbij de meeste mensen vroeg
een kerstboom in huis halen, deze prachtig versieren en geschenken
kopen.
Bij de meeste families staat er heerlijk eten op het menu, wat
zorgt voor een sfeer van gezelligheid.
Echter, niet iedereen bevindt zich in deze bevoorrechte positie
waarbij de deur platgelopen wordt door familieleden.
Het is daarom belangrijk om stil te staan bij degenen voor wie
Kerstmis helaas geen feest is, maar gewoon een dag als alle
andere.
Jaap schenkt koffie in terwijl hij zichtbaar somber vertelt over
zijn angst voor Kerstmis.
Voor het vierde jaar op rij zal hij alleen zijn.
Dit komt niet doordat hij geen familie heeft, integendeel: “Ik
heb drie kinderen en inmiddels vijf kleinkinderen.
Maar geen van hen komt bij me langs. Als ze al langskomen, is
het gemiddeld eens in de drie maanden, en zelfs dan zijn ze zo druk
dat ze na een halfuur alweer vertrekken.”
De oorzaak van deze situatie is complex: “Onze familie is nooit
heel hecht geweest,” legt Jaap uit.
“We hebben geen ruzie, maar we bellen elkaar ook niet
dagelijks.”
Het overlijden van zijn vrouw lijkt de afstand tussen hen te
vergroten.
Jaap heeft zijn kinderen zelfs gevraagd of hij iets verkeerd
heeft gedaan.
Hij is er echter van overtuigd dat dat niet het geval is,
aangezien hij zijn hele leven heeft gewijd aan het welzijn van zijn
gezin.
Hij werkte zelfs drie banen om ervoor te zorgen dat ze niets
tekortkwamen. Maar nu beweren zijn kinderen dat ze hun eigen leven
hebben, wat Jaap diep kwetst.
Hij beseft dat zijn tijd op aarde beperkt is en soms huilt hij
zichzelf in slaap. “Ik houd van mijn kinderen,” benadrukt hij.
De pijn die Jaap voelt, is intens. Wanneer hij in de supermarkt
loopt en andere families samen ziet, of tijdens een avondwandeling
op kerstavond, kan hij het niet laten om stiekem naar binnen te
kijken.
Daar ziet hij mensen bij de kerstboom zitten en voelt hij het
verlangen naar de liefde en verbondenheid die hij zo graag zou
willen ervaren. Eerlijk gezegd kijkt hij ernaar uit wanneer
Kerstmis voorbij is.
We willen afsluiten met een dringende oproep: dit aangrijpende
verhaal heeft ons diep geraakt, en we hebben besloten om Jaap te
helpen. We vragen jou om dit artikel te delen, met als doel
aandacht te vragen voor de mensen die tijdens Kerstmis alleen zijn.
Dank je wel.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.