Algemeen
ING aangeklaagd door vrouw die duizenden euro’s naar buitenlands liefje overmaakte
Je hebt vast wel eens gehoord van ene ‘Simon Leviev’. De Israëlische meester0plichter stond centraal in de Netflix-documentaire ‘Tinder Swindler’. Een van de vrouwen die in zijn praatjes trapte, is Ayleen Charlotte. Zij heeft ING aangekla*gd.
ING
Leviev, een gehaaide vrouwenversierder, nam ook Ayleen Charlotte
uit Nederland in de maling. Hij kreeg haar zover dat ze
tienduizenden euro’s naar hem overboekte.
Een groot deel van dat geld is via ING-bankrekeningen bij Leviev
terechtgekomen. Charlotte vindt dat de bank haar hiervoor had
moeten waarschuwen en heeft de bank aangekla*gd. Gisteren stonden
de vrouw en de ING-bank tegenover elkaar in de r*chtszaal.
Schulden
Charlotte dacht dat Simon echt verliefd op haar was. Hij
presenteerde zichzelf als de zoon van een steenrijke diamantair. En
de Nederlandse vrouw geloofde alles.
Ze was zo in de ban van hem dat ze letterlijk alles voor hem
deed. Ze stortte tienduizenden euro’s naar hem en belandde in de
sch*lden. Zelfs bij haar eigen vrienden en familie sloot ze
leningen af. Het geld stortte ze direct door naar Simon Leviev.
Toen ze er uiteindelijk achter kwam dat ze een van Simons
denkbeeldige vriendinnetjes was, ging ze er mentaal helemaal aan
onderdoor. Ze liep een trauma op, was niet meer in staat om te
werken en heeft jarenlange therap!e gevolgd om er bovenop te
komen.
ING
Charlotte richt haar pijlen nu op ING. Ze beweert dat de bank
meerdere signalen heeft gekregen waaruit bleek dat er hier sprake
was van 0plichting.
Ze vindt dat ING haar had moeten waarschuwen toen ze voor het
eerst geld overmaakte naar Leviev. Dat zou haar ‘veel ellende
hebben bespaard’.
Zorgplicht
Volgens ING waren er helemaal geen signalen. En dus ziet de bank
niet in waarom zij Charlotte hadden moeten inlichten en stelt ook
dat het dus niet onder de zorgplicht valt.
Banken moeten transacties monitoren op basis van de Wet ter
voorkoming van w!twassen en financiering van bijvoorbeeld
terrorisme (Wwft).
De bank stelt dat die monitoring niet bedoeld is om klanten te
behoeden voor datingfra*de. Sterker nog, wanneer de bank een
‘onregelmatige’ transactie opmerkt, lichten zij de financiële
autoriteiten in en absoluut niet de klant, zo meldt ING.
Katvanger
Leviev had in Nederland een jonge vrouw, E., als katvanger ingezet.
Hij mocht haar ING-rekening gebruiken, waarna deze vrouw het geld
weer doorstortte naar de creditcard van Leviev.
Charlotte en haar advocaten noemen het ‘verbijsterend’ dat de
bank niets deed toen er grote bedragen op de rekening van E.
verschenen, die meteen werden overgeboekt naar het buitenland.
Volgens Charlotte, zelf ook ING-klant, had ze veel eerder kunnen
beseffen dat er iets mis was als ze een melding had gekregen.
Richtlijnen
ING vindt het heel erg dat Charlotte in de praatjes van Simon
Leviev is getrapt, maar zegt niets verkeerds te hebben gedaan. De
bank wijst op haar eigen verantwoordelijkheid.
Charlotte had hem niet alleen haar creditcardgegevens gegeven,
maar ook al haar pincodes. ING stelt dat Charlotte hiermee tegen de
richtlijnen van de bank heeft gehandeld en weigert Charlotte ook
maar een cent te vergoeden van al het geld dat ze zelf heeft
gestort.
Crowdfunding
De bank stelt ook dat de eventuele schade die Charlotte heeft
opgelopen, verrekend moet worden met de opbrengsten van een
speciaal fonds dat is opgericht voor de drie bekende
Swindler-slacht0ffers. Bovendien heeft Charlotte nog kleding van
Leviev in beheer, en dat heeft ze verkocht.
Fantast
Desalniettemin vindt Charlotte de zaak ‘vreselijk’. In de eerste
zaak werd ze door ING “volledig de grond ingetrapt”, een fantast
genoemd en iemand die te veel naar Netflix kijkt.
Op 28 november aanstaande zal de r*chter uitspraak doen.
Het jaarlijkse kerstpraatje van koning Willem-Alexander heeft ook dit jaar veel losgemaakt. In een toespraak die tegelijk ingetogen en indringend was, richtte de koning zich niet alleen op het hier en nu, maar vooral op de toekomst. Zijn boodschap was helder: wie vandaag leeft, draagt verantwoordelijkheid voor morgen. En die verantwoordelijkheid gaat verder dan individuele keuzes; ze raakt aan hoe wij samenleven, hoe wij omgaan met verschillen en hoe wij de wereld achterlaten voor de generaties na ons.
Een wereld in beweging, maar niet altijd in de goede richting
Volgens Koning Willem-Alexander staat de wereld onder druk. Conflicten, polarisatie, klimaatproblemen en onzekerheid over democratische waarden maken dat het vertrouwen in de toekomst bij veel mensen wankelt. De koning benoemde dat zonder dramatiek, maar ook zonder het te verbloemen. Hij stelde dat het misschien niet goed gaat met de wereld, maar dat dat niet betekent dat we machteloos zijn.
Juist in tijden van onzekerheid, zo benadrukte hij, is het van belang om niet te vervallen in cynisme of apathie. Kleine stappen, dicht bij huis, kunnen samen een groot verschil maken. Dat begint volgens hem met zorg dragen voor wat ons verbindt: onze democratie, onze rechtsstaat, onze vrijheid en onze verantwoordelijkheid voor elkaar.
Verantwoordelijkheid begint dichtbij
De koning wees erop dat verantwoordelijkheid geen abstract begrip is. Het gaat niet alleen om grote politieke beslissingen of internationale afspraken, maar om hoe mensen elkaar dagelijks behandelen. Luisteren naar elkaar, oog hebben voor verschillen en bereid zijn elkaar te helpen, vormen volgens hem de basis van een gezonde samenleving.
Weerbaarheid en zelfredzaamheid noemde hij daarbij essentiële vaardigheden. Niet als individualistische idealen, maar juist als eigenschappen die binnen een gemeenschap tot bloei komen. Zonder onderlinge verbondenheid, zo waarschuwde hij, verliest een samenleving haar samenhang.
De rol van opvoeding en voorbeeldgedrag
Een belangrijk deel van de toespraak richtte zich op kinderen en jongeren. Volgens de koning is het cruciaal dat zij van jongs af aan meekrijgen wat het betekent om respectvol en verantwoordelijk in de wereld te staan. Niet door hen voortdurend te beoordelen of af te rekenen, maar door ruimte te bieden om te leren, fouten te maken en te groeien.
Hij sprak zijn zorg uit over een samenleving waarin vergissingen keihard worden afgestraft en waarin jonge mensen zich voortdurend bekeken en beoordeeld voelen. Of het nu gaat om uiterlijk, achtergrond, seksuele gerichtheid of prestaties: angst om te falen kan verlammend werken. De koning pleitte daarom voor meer mildheid en begrip, zodat jongeren de vrijheid ervaren om zichzelf te ontwikkelen.
Polarisatie en verharding als risico
Ook het toenemende wij-zij-denken kwam aan bod. Willem-Alexander waarschuwde voor een wereld waarin meningsverschillen steeds verder worden aangescherpt en conflicten direct escaleren. Online en offline ziet hij hoe mensen elkaar verdacht maken, bedreigen of wegzetten, vaak zonder echt naar elkaar te luisteren.
Volgens de koning is dat een gevaarlijke ontwikkeling. Niet alleen omdat het relaties onder druk zet, maar ook omdat het de fundamenten van de democratie aantast. Een samenleving kan verschillen verdragen, zo stelde hij, maar alleen als er ruimte blijft voor dialoog en wederzijds respect.
Vrijheid onder druk
In zijn toespraak keek de koning ook verder dan de Nederlandse grenzen. Hij benoemde de opkomst van autoritaire regimes en het afbrokkelen van democratische waarden in delen van de wereld. Hij sprak over dictators die terrein winnen en over samenlevingen waarin vrijheid steeds verder wordt ingeperkt.
Daarnaast waarschuwde hij voor een toekomst waarin mensen zich kritiekloos laten leiden door technologie en algoritmes “zonder ziel”. Technologie kan veel goeds brengen, erkende hij, maar mag nooit de plaats innemen van menselijke waarden, ethiek en verantwoordelijkheid.
Zorg voor de leefomgeving
Een ander belangrijk thema was de staat van onze leefomgeving. Willem-Alexander noemde vervuiling en klimaatverandering expliciet als bedreigingen voor toekomstige generaties. Hij stelde dat we onze kinderen geen wereld moeten nalaten waarin de natuurlijke basis onder het leven is aangetast.
Daarmee riep hij niet alleen op tot grote internationale oplossingen, maar ook tot bewustwording op individueel en lokaal niveau. Hoe we omgaan met energie, natuur en ruimte is volgens hem direct verbonden met de vraag wat voor wereld we doorgeven.
Het persoonlijke perspectief van een vader
Een van de meest persoonlijke momenten in de toespraak was toen de koning sprak over zijn eigen ervaring als vader. Hij herinnerde zich nog goed hoe zijn wereld veranderde op het moment dat hij zijn dochters voor het eerst in zijn armen hield. Alles werd relatief, behalve dat kleine leven waarvoor hij verantwoordelijkheid voelde.
Hij beschreef dat gevoel als een oergevoel: de drang om te beschermen, om geluk te bieden en om het kwaad zoveel mogelijk buiten te houden. Zelfs tijdens gebroken nachten, zo gaf hij toe, bleef dat gevoel dominant. Die persoonlijke ervaring gebruikte hij om te laten zien dat zorg voor de toekomst niet abstract is, maar diep menselijk.
Denken voorbij het eigen leven
De kern van het kerstpraatje was uiteindelijk een oproep om voorbij het eigen leven te denken. Niet alleen bezig zijn met vandaag, maar ook met de vraag hoe onze keuzes doorwerken in de levens van anderen, nu en later. Iedere generatie, zo stelde de koning, heeft de plicht om de wereld in iets betere staat over te dragen dan zij haar aantrof.
Dat hoeft niet perfect te zijn. Het gaat om intentie, om verantwoordelijkheid en om bereidheid om samen te werken. Juist in een tijd waarin problemen groot en complex lijken, is het volgens Willem-Alexander belangrijk om te blijven geloven in de kracht van menselijke verbondenheid.
Een boodschap van hoop, zonder naïviteit
Hoewel de toespraak kritische noten bevatte, was het geen somber verhaal. Integendeel: de koning sprak vanuit een voorzichtig optimisme. Hij erkende de problemen, maar benadrukte dat mensen niet machteloos zijn. Door aandacht te hebben voor elkaar, door ruimte te bieden aan verschillen en door verantwoordelijkheid te nemen voor de toekomst, kan er volgens hem wel degelijk iets veranderen.
Zijn kerstboodschap was daarmee geen simpele wens, maar een uitnodiging tot reflectie. Een uitnodiging om stil te staan bij wat ons bindt, wat we belangrijk vinden en welke wereld we willen nalaten. Niet alleen voor onze eigen kinderen, maar voor iedereen die na ons komt.
In een tijd van snelle veranderingen en onzekerheden riep koning Willem-Alexander op tot iets ogenschijnlijk eenvoudigs, maar fundamenteels: menselijkheid. Want juist daarin, zo maakte hij duidelijk, schuilt de kracht om de toekomst vorm te geven.