Algemeen
ING aangeklaagd door vrouw die duizenden euro’s naar buitenlands liefje overmaakte
Je hebt vast wel eens gehoord van ene ‘Simon Leviev’. De Israëlische meester0plichter stond centraal in de Netflix-documentaire ‘Tinder Swindler’. Een van de vrouwen die in zijn praatjes trapte, is Ayleen Charlotte. Zij heeft ING aangekla*gd.
ING
Leviev, een gehaaide vrouwenversierder, nam ook Ayleen Charlotte
uit Nederland in de maling. Hij kreeg haar zover dat ze
tienduizenden euro’s naar hem overboekte.
Een groot deel van dat geld is via ING-bankrekeningen bij Leviev
terechtgekomen. Charlotte vindt dat de bank haar hiervoor had
moeten waarschuwen en heeft de bank aangekla*gd. Gisteren stonden
de vrouw en de ING-bank tegenover elkaar in de r*chtszaal.
Schulden
Charlotte dacht dat Simon echt verliefd op haar was. Hij
presenteerde zichzelf als de zoon van een steenrijke diamantair. En
de Nederlandse vrouw geloofde alles.
Ze was zo in de ban van hem dat ze letterlijk alles voor hem
deed. Ze stortte tienduizenden euro’s naar hem en belandde in de
sch*lden. Zelfs bij haar eigen vrienden en familie sloot ze
leningen af. Het geld stortte ze direct door naar Simon Leviev.
Toen ze er uiteindelijk achter kwam dat ze een van Simons
denkbeeldige vriendinnetjes was, ging ze er mentaal helemaal aan
onderdoor. Ze liep een trauma op, was niet meer in staat om te
werken en heeft jarenlange therap!e gevolgd om er bovenop te
komen.
ING
Charlotte richt haar pijlen nu op ING. Ze beweert dat de bank
meerdere signalen heeft gekregen waaruit bleek dat er hier sprake
was van 0plichting.
Ze vindt dat ING haar had moeten waarschuwen toen ze voor het
eerst geld overmaakte naar Leviev. Dat zou haar ‘veel ellende
hebben bespaard’.
Zorgplicht
Volgens ING waren er helemaal geen signalen. En dus ziet de bank
niet in waarom zij Charlotte hadden moeten inlichten en stelt ook
dat het dus niet onder de zorgplicht valt.
Banken moeten transacties monitoren op basis van de Wet ter
voorkoming van w!twassen en financiering van bijvoorbeeld
terrorisme (Wwft).
De bank stelt dat die monitoring niet bedoeld is om klanten te
behoeden voor datingfra*de. Sterker nog, wanneer de bank een
‘onregelmatige’ transactie opmerkt, lichten zij de financiële
autoriteiten in en absoluut niet de klant, zo meldt ING.
Katvanger
Leviev had in Nederland een jonge vrouw, E., als katvanger ingezet.
Hij mocht haar ING-rekening gebruiken, waarna deze vrouw het geld
weer doorstortte naar de creditcard van Leviev.
Charlotte en haar advocaten noemen het ‘verbijsterend’ dat de
bank niets deed toen er grote bedragen op de rekening van E.
verschenen, die meteen werden overgeboekt naar het buitenland.
Volgens Charlotte, zelf ook ING-klant, had ze veel eerder kunnen
beseffen dat er iets mis was als ze een melding had gekregen.
Richtlijnen
ING vindt het heel erg dat Charlotte in de praatjes van Simon
Leviev is getrapt, maar zegt niets verkeerds te hebben gedaan. De
bank wijst op haar eigen verantwoordelijkheid.
Charlotte had hem niet alleen haar creditcardgegevens gegeven,
maar ook al haar pincodes. ING stelt dat Charlotte hiermee tegen de
richtlijnen van de bank heeft gehandeld en weigert Charlotte ook
maar een cent te vergoeden van al het geld dat ze zelf heeft
gestort.
Crowdfunding
De bank stelt ook dat de eventuele schade die Charlotte heeft
opgelopen, verrekend moet worden met de opbrengsten van een
speciaal fonds dat is opgericht voor de drie bekende
Swindler-slacht0ffers. Bovendien heeft Charlotte nog kleding van
Leviev in beheer, en dat heeft ze verkocht.
Fantast
Desalniettemin vindt Charlotte de zaak ‘vreselijk’. In de eerste
zaak werd ze door ING “volledig de grond ingetrapt”, een fantast
genoemd en iemand die te veel naar Netflix kijkt.
Op 28 november aanstaande zal de r*chter uitspraak doen.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.