Algemeen
Ondanks het feit dat ze niet ziek is, heeft Elien (24) plannen om binnenkort uit het leven te stappen
Elien Vervaet, een 24-jarige vrouw uit Lokeren, België, heeft aangekondigd dat ze binnenkort uit het leven stapt. Ze heeft groen licht gekregen om naar het hiernamaals te gaan. Maar wat drijft haar tot deze beslissing?
In een interview met Het Nieuwsblad vertelt Elien dat ze al een
datum heeft gepland. Eén datum is bedoeld om een einde aan haar
leven te maken, en de andere datum is wanneer ze begr*ven zal
worden.
Helaas gaat het niet goed met Elien. Ze l!jdt al zes jaar aan
een zware depr*ssie die begon na een mislukt toelatingsexamen voor
de opleiding drama. “Het examen was te hoog gegrepen voor mij. Ik
was erg ongelukkig”, aldus Elien.
Haar vader, Dirk, vertelt: “Niemand kon eigenlijk zeggen wat er
met haar aan de hand was. Ze heeft er alles aan gedaan.”
Dirk, die binnenkort zijn jonge dochter zal verliezen, heeft tot
op zekere hoogte vrede met de situatie. “Na zes jaar moeten we
erkennen dat er geen alternatief meer is.”
Elien kon onlangs nog genieten van een concert van Bazart in
Amsterdam met haar ouders. “Even de focus op muziek. Dat was heel
fijn.”
Ze kan dus nog wel momenten van plezier ervaren, zij het niet op
een diepgaande manier. Fotografie, waar ze zich veel mee
bezighoudt, voelt meer als een verplichting dan als een passie.
Ze uit haar teleurstelling over het feit dat het haar niet lukt
om echt te genieten en dat ze niet weet waarom dat zo is.
Elien krijgt veel kritiek op haar beslissing om uit het leven te
stappen. Mensen zeggen tegen haar dat ze nog jong is en dat het
allemaal wel over zal gaan, dat ze nog nee kan zeggen.
“Daar ben ik inmiddels wel klaar mee. Ik voel me wel schuldig
tegenover de mensen die ik achterlaat. Maar alles is een opgave en
ik heb alles geprobeerd.”
Ze somt op wat ze allemaal heeft geprobeerd, zoals
elektr0sh0cks, esketamine en paardentherapie. Ze heeft maar liefst
vijftien psych!aters en psych0logen gezien.
Ze is altijd moe en slaapt veel, van 20.00 uur ’s avonds tot
10.00 uur ’s ochtends. Ze is dankbaar dat ze dagtherapie volgt,
omdat ze anders de hele dag zou piekeren.
Nu Elien groen licht heeft gekregen om een einde aan haar leven
te maken, ervaart ze enige rust. Haar huis*rts wilde geen
goedkeuring geven omdat hij vindt dat ze te jong is.
Gelukkig hebben twee psych!aters en een arts wel goedkeuring
gegeven. Sindsdien neemt Elien afscheid van veel mensen. Hoewel dit
een vreemde gedachte is, schrikt het haar niet af. Ze verlangt naar
rust, een rust die geen enkele pil haar kan geven.
Ondanks haar situatie heeft Elien haar opleiding journalistiek
voltooid en als nalatenschap een podcast gemaakt waarin ze praat
over haar keuze voor euth*nasie.
Wanneer haar datum aanbreekt, hoopt Elien dat het daarna echt
voorbij is. Ze gelooft niet in het hiernamaals en hoopt dat er
niets meer komt.
Haar besluit om dit leven te beëindigen, komt voort uit het feit
dat ze niet langer kan volhouden. Ze benadrukt dat niemand
verdrietig hoeft te zijn om haar keuze.
Contant geld in huis bewaren is de afgelopen jaren weer onderwerp van gesprek geworden. Waar digitaal betalen lange tijd vanzelfsprekend was, zorgen recente pinstoringen, cyberincidenten en zorgen over digitale kwetsbaarheid ervoor dat steeds meer mensen nadenken over een financiële back-up in contanten. Tegelijkertijd blijft het grootste deel van ons betalingsverkeer digitaal verlopen en lijkt cash voor velen iets van vroeger. Juist dat spanningsveld roept vragen op: hoeveel contant geld mag je eigenlijk thuis bewaren, wat zijn de risico’s en waar moet je rekening mee houden?
Waarom contant geld weer aandacht krijgt
De aanleiding is helder. In de afgelopen jaren hebben meerdere landelijke pinstoringen laten zien hoe afhankelijk we zijn geworden van digitale systemen. Supermarkten waar niet afgerekend kan worden, tankstations die tijdelijk sluiten en betaalautomaten die uitvallen: het zijn situaties die veel mensen aan het denken zetten. Contant geld wordt daardoor weer gezien als een vangnet, iets wat zekerheid biedt als digitale betalingen even niet werken.
Daarnaast speelt ook een breder gevoel van onzekerheid mee. Cyberdreiging, geopolitieke spanningen en zorgen over de stabiliteit van systemen maken dat mensen zich willen voorbereiden op uitzonderlijke situaties. Cash voelt tastbaar en betrouwbaar, omdat het niet afhankelijk is van elektriciteit, netwerken of software.
Is er een wettelijk maximum voor cash thuis?
Een van de meest gestelde vragen is of er een maximum bestaat voor hoeveel contant geld je thuis mag bewaren. Het korte antwoord: nee. In Nederland is er geen wet die bepaalt dat je maar een bepaald bedrag in huis mag hebben. Juridisch gezien mag je elk bedrag aan contanten thuis bewaren, zolang het geld op legale wijze is verkregen.
De verwarring ontstaat vaak door fiscale regels. Die gaan niet over wat je mág bezitten, maar over hoe vermogen wordt belast. Contant geld valt namelijk onder je vermogen en moet worden opgegeven bij de belastingaangifte als je boven bepaalde vrijstellingen uitkomt.
Hoe zit het fiscaal precies?
De Belastingdienst beschouwt contant geld als onderdeel van box 3, samen met spaargeld en beleggingen. Er geldt een aparte vrijstelling voor contanten. Voor 2025 ligt die vrijstelling op 661 euro voor alleenstaanden en 1322 euro voor fiscale partners samen. Bedragen boven deze grens tellen mee als vermogen.
Dat betekent overigens niet automatisch dat je belasting betaalt. Of je daadwerkelijk box 3-belasting verschuldigd bent, hangt af van je totale vermogen en de algemene vrijstelling. Pas als je boven die algemene drempel uitkomt, wordt er belasting geheven over een fictief rendement.
Vanaf 2025 rekent de Belastingdienst voor banktegoeden en contant geld met een fictief rendement van 1,44 procent. Over dat veronderstelde rendement betaal je 36 procent belasting. Het gaat dus niet om belasting over het volledige cashbedrag, maar over een theoretische opbrengst.
Hoeveel kun je eigenlijk pinnen?
Wie contant geld wil aanhouden, moet het natuurlijk eerst opnemen. Ook daar gelden regels. Banken hanteren opname- en daglimieten die per bank en per klant kunnen verschillen. Die limieten zijn bedoeld om fraude, diefstal en witwaspraktijken tegen te gaan.
Standaardlimieten liggen vaak rond enkele honderden euro’s per dag, maar kunnen tijdelijk worden verhoogd als je dat aanvraagt. Bij grotere bedragen is het verstandig om vooraf contact op te nemen met de bank. Zo voorkom je dat opnames worden geweigerd of dat er later vragen ontstaan.
Waarom grote cashopnames aandacht trekken
Grote of frequente contante transacties vallen op. Banken zijn verplicht om ongebruikelijke transacties te monitoren in het kader van anti-witwaswetgeving. Dat betekent niet dat je iets fout doet, maar wel dat je mogelijk vragen krijgt over de herkomst of het doel van het geld.
Wie contant geld opneemt voor een duidelijk doel en dit kan uitleggen, heeft doorgaans niets te vrezen. Bonnetjes bewaren en overzicht houden helpt. Onverklaarbare patronen of chaotisch cashverkeer kan juist extra aandacht opleveren.
De risico’s van geld in huis
Contant geld thuis bewaren klinkt veilig, maar brengt duidelijke risico’s met zich mee. Inbraak is de meest voor de hand liggende. Contant geld is niet traceerbaar en bij diefstal vrijwel altijd definitief verdwenen. Ook brand of waterschade kan ervoor zorgen dat het geld verloren gaat.
Daar komt bij dat inboedelverzekeringen contant geld vaak maar beperkt vergoeden. Veel polissen keren maximaal 250 tot 500 euro uit bij verlies of diefstal van cash. Grotere bedragen zijn meestal niet verzekerd, tenzij daar expliciete afspraken over zijn gemaakt.
Een kluis kan het risico verminderen, maar biedt geen volledige garantie. Verzekeraars stellen vaak eisen aan het type kluis, de verankering en de locatie. Bovendien verandert een kluis niets aan fiscale verplichtingen.
Waarom mensen toch een noodbuffer willen
Ondanks de risico’s kiezen veel mensen toch voor een beperkte hoeveelheid contant geld in huis. De belangrijkste reden is praktische zekerheid. Bij storingen of calamiteiten kun je met cash nog steeds essentiële aankopen doen, zoals boodschappen of brandstof.
Adviesorganen benadrukken al langer dat een bescheiden noodvoorraad verstandig kan zijn. Het gaat daarbij niet om grote bedragen, maar om genoeg geld om enkele dagen te overbruggen. Hoeveel dat is, verschilt per huishouden en leefstijl.
Veelgemaakte misverstanden
Een veelgehoorde gedachte is dat “meer beter is”. In de praktijk geldt vaak het tegenovergestelde. Hoe meer contant geld je bewaart, hoe groter het risico en hoe minder het bijdraagt aan extra veiligheid. Een paar dagen aan basisuitgaven is meestal voldoende.
Ook vergeten mensen soms dat contant geld geen rendement oplevert en bij inflatie zelfs aan waarde verliest. Het is dus geen spaarvorm, maar een noodvoorziening.
Praktische tips voor wie cash bewaart
Wie besluit contant geld in huis te houden, doet er goed aan dit zorgvuldig te doen. Bewaar het op een discrete plek, deel de informatie met zo min mogelijk mensen en leg het niet samen met belangrijke documenten zoals paspoorten. Houd daarnaast administratief bij wanneer en waarom het geld is opgenomen.
Fiscaal gezien is transparantie belangrijk. Geef het bedrag op als het boven de vrijstelling uitkomt. Verzwijgen levert meer risico dan voordeel op.
De nuchtere middenweg
Contant geld is geen wondermiddel en ook geen overblijfsel uit een ver verleden. Het is een hulpmiddel voor uitzonderlijke situaties. Juridisch mag het, fiscaal zijn er duidelijke spelregels en praktisch zijn er risico’s die niet genegeerd mogen worden.
Wie kiest voor een bescheiden, goed opgeborgen noodbuffer en zich houdt aan de regels, combineert rust met realisme. Uiteindelijk draait het niet om de vraag of contant geld goed of slecht is, maar om wat past bij jouw situatie en gevoel van zekerheid.