Algemeen
Ondanks het feit dat ze niet ziek is, heeft Elien (24) plannen om binnenkort uit het leven te stappen
Elien Vervaet, een 24-jarige vrouw uit Lokeren, België, heeft aangekondigd dat ze binnenkort uit het leven stapt. Ze heeft groen licht gekregen om naar het hiernamaals te gaan. Maar wat drijft haar tot deze beslissing?

In een interview met Het Nieuwsblad vertelt Elien dat ze al een
datum heeft gepland. Eén datum is bedoeld om een einde aan haar
leven te maken, en de andere datum is wanneer ze begr*ven zal
worden.

Helaas gaat het niet goed met Elien. Ze l!jdt al zes jaar aan
een zware depr*ssie die begon na een mislukt toelatingsexamen voor
de opleiding drama. “Het examen was te hoog gegrepen voor mij. Ik
was erg ongelukkig”, aldus Elien.

Haar vader, Dirk, vertelt: “Niemand kon eigenlijk zeggen wat er
met haar aan de hand was. Ze heeft er alles aan gedaan.”

Dirk, die binnenkort zijn jonge dochter zal verliezen, heeft tot
op zekere hoogte vrede met de situatie. “Na zes jaar moeten we
erkennen dat er geen alternatief meer is.”

Elien kon onlangs nog genieten van een concert van Bazart in
Amsterdam met haar ouders. “Even de focus op muziek. Dat was heel
fijn.”

Ze kan dus nog wel momenten van plezier ervaren, zij het niet op
een diepgaande manier. Fotografie, waar ze zich veel mee
bezighoudt, voelt meer als een verplichting dan als een passie.

Ze uit haar teleurstelling over het feit dat het haar niet lukt
om echt te genieten en dat ze niet weet waarom dat zo is.

Elien krijgt veel kritiek op haar beslissing om uit het leven te
stappen. Mensen zeggen tegen haar dat ze nog jong is en dat het
allemaal wel over zal gaan, dat ze nog nee kan zeggen.

“Daar ben ik inmiddels wel klaar mee. Ik voel me wel schuldig
tegenover de mensen die ik achterlaat. Maar alles is een opgave en
ik heb alles geprobeerd.”

Ze somt op wat ze allemaal heeft geprobeerd, zoals
elektr0sh0cks, esketamine en paardentherapie. Ze heeft maar liefst
vijftien psych!aters en psych0logen gezien.

Ze is altijd moe en slaapt veel, van 20.00 uur ’s avonds tot
10.00 uur ’s ochtends. Ze is dankbaar dat ze dagtherapie volgt,
omdat ze anders de hele dag zou piekeren.

Nu Elien groen licht heeft gekregen om een einde aan haar leven
te maken, ervaart ze enige rust. Haar huis*rts wilde geen
goedkeuring geven omdat hij vindt dat ze te jong is.

Gelukkig hebben twee psych!aters en een arts wel goedkeuring
gegeven. Sindsdien neemt Elien afscheid van veel mensen. Hoewel dit
een vreemde gedachte is, schrikt het haar niet af. Ze verlangt naar
rust, een rust die geen enkele pil haar kan geven.

Ondanks haar situatie heeft Elien haar opleiding journalistiek
voltooid en als nalatenschap een podcast gemaakt waarin ze praat
over haar keuze voor euth*nasie.

Wanneer haar datum aanbreekt, hoopt Elien dat het daarna echt
voorbij is. Ze gelooft niet in het hiernamaals en hoopt dat er
niets meer komt.

Haar besluit om dit leven te beëindigen, komt voort uit het feit
dat ze niet langer kan volhouden. Ze benadrukt dat niemand
verdrietig hoeft te zijn om haar keuze.

Algemeen
Finale The tribute: battle of the bands krijgt verrassende wending: Kijkers zeggen allemaal hetzelfde

De finale van The Tribute: Battle of the Bands kreeg zaterdagavond een ontknoping die niemand had zien aankomen. Waar normaal gesproken één band met de winst naar huis gaat, bleek dit seizoen zo uitzonderlijk spannend dat de jury en het scorebord geen keuze konden afdwingen. De uitslag liet zien dat Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff exact hetzelfde aantal punten hadden verzameld. Het resultaat: twee winnaars, twee dolblije bands en een finale die nog lang zal worden besproken.

Een seizoen vol topniveau
Al vanaf de eerste afleveringen werd duidelijk dat dit seizoen van The Tribute er één was van een bijzonder hoog niveau. De deelnemende tributebands legden de lat telkens een stukje hoger en de jury strooide regelmatig met hoge cijfers. Ook in de halve finales gaven de juryleden al aan hoe moeilijk het werd om onderscheid te maken. Elke band bracht niet alleen muzikaal vakmanschap, maar ook emotie, podiumprésence en een overtuigende vertolking van iconische artiesten.
Dat hoge niveau zorgde voor een spannende aanloop naar de finale. Kijkers thuis hadden hun favorieten, maar ook zij merkten dat het verschil tussen de overgebleven acts flinterdun was. Het leek dan ook haast onvermijdelijk dat de finale een bijzondere wending zou krijgen.

Een onverwachte uitslag
Toen de punten na de laatste optredens werden opgeteld, ontstond er verwarring in de studio. Op het scorebord verscheen een gelijke stand: Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff hadden exact hetzelfde totaal behaald. Voor het eerst in de geschiedenis van het programma kon er geen duidelijke winnaar worden aangewezen.
Zanger en drummer Tim Beudel van Beach Boys’ Best vertelt later dat het moment surrealistisch aanvoelde. Hij dacht zelfs even dat er nog een extra optreden zou volgen om de doorslag te geven. Dat bleek niet nodig: de programmamakers besloten beide bands tot winnaar uit te roepen. Een beslissing die zorgde voor verrassing, maar ook voor een warm applaus vanuit het publiek.

Beach Boys’ Best: favoriet én winnaar
Beach Boys’ Best werd vanaf de eerste aflevering gezien als een van de grote kanshebbers. Hun loepzuivere samenzang, authentieke sound en liefde voor het repertoire van The Beach Boys maakten indruk op zowel jury als kijkers. In de finale wisten ze opnieuw te raken met een gevoelige uitvoering die bij jurylid Angela Groothuizen zichtbaar emoties losmaakte.
Tim Beudel kijkt met trots terug op dat moment. Tijdens het optreden zelf was hij volledig gefocust op de muziek, maar pas achteraf drong door wat het had losgemaakt. Het besef dat je iemand zo kunt raken met muziek, noemt hij een van de mooiste ervaringen van het hele traject. Dat de band nu ook daadwerkelijk als winnaar de geschiedenis ingaat, voelt als de kroon op weken van hard werken.
Donna’s Hot Stuff: een droom die uitkomt
Voor Donna’s Hot Stuff was de winst minstens zo bijzonder. Zangeres Irma Derby (54) ziet de overwinning als de vervulling van een langgekoesterde droom. Jaren geleden begon ze vol ambitie aan haar muzikale carrière, maar zoals bij zovelen bleek doorbreken geen eenvoudige opgave. De deelname aan The Tribute bracht haar terug naar dat oorspronkelijke gevoel van hoop en passie.
Dat ze nu, samen met haar band, als winnaar wordt uitgeroepen, voelt voor haar als erkenning. Ze hoopt dat de overwinning zal leiden tot meer bekendheid en nieuwe kansen. Toch blijft ze nuchter: ze kijkt vooral uit naar de komende optredens en laat alles wat daarna komt rustig op zich afkomen.
Twee winnaars, één podium
Het unieke aan deze finale is niet alleen de gedeelde winst, maar ook de sfeer die daarbij ontstond. In plaats van teleurstelling of rivaliteit was er vooral wederzijds respect. Beide bands gunden elkaar het succes en vierden samen het resultaat. Die houding werd ook door kijkers gewaardeerd, die op sociale media spraken van een “mooie en sportieve ontknoping”.
De beslissing om twee winnaars aan te wijzen voelt voor velen dan ook passend bij dit seizoen. Het weerspiegelt hoe dicht het niveau bij elkaar lag en hoe lastig het was om één act boven de ander te plaatsen. In plaats van een geforceerde keuze kreeg de finale zo een extra dimensie.

Op naar de Ziggo Dome
Een belangrijk onderdeel van de prijs is het optreden in de Ziggo Dome, een droompodium voor veel artiesten. Zowel Beach Boys’ Best als Donna’s Hot Stuff kijken hier enorm naar uit. Voor beide bands betekent het een kans om hun muziek voor een nog groter publiek te brengen en hun succes verder uit te bouwen.
Tim Beudel benadrukt dat alleen al het vooruitzicht van dat optreden hen euforisch maakte, los van de uiteindelijke winst. Voor Irma Derby voelt het als een bevestiging dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen. De Ziggo Dome wordt zo het gezamenlijke eindpunt – én tegelijk een nieuw begin.
Een finale die bijblijft
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest bijzondere ooit. Niet door controverse of drama, maar door de zeldzame situatie waarin talent, inzet en passie zo gelijkwaardig bleken dat er geen winnaar te kiezen viel. Het resultaat was een gedeelde overwinning die recht doet aan beide bands.
Voor kijkers betekende het een verrassende, maar ook bevredigende afsluiting van een sterk seizoen. Voor de deelnemers is het een herinnering die ze hun leven lang zullen meedragen. En voor het programma zelf is het een bewijs dat muziek soms belangrijker is dan winnen alleen.