Algemeen
Ondanks het feit dat ze niet ziek is, heeft Elien (24) plannen om binnenkort uit het leven te stappen
Elien Vervaet, een 24-jarige vrouw uit Lokeren, België, heeft aangekondigd dat ze binnenkort uit het leven stapt. Ze heeft groen licht gekregen om naar het hiernamaals te gaan. Maar wat drijft haar tot deze beslissing?

In een interview met Het Nieuwsblad vertelt Elien dat ze al een
datum heeft gepland. Eén datum is bedoeld om een einde aan haar
leven te maken, en de andere datum is wanneer ze begr*ven zal
worden.

Helaas gaat het niet goed met Elien. Ze l!jdt al zes jaar aan
een zware depr*ssie die begon na een mislukt toelatingsexamen voor
de opleiding drama. “Het examen was te hoog gegrepen voor mij. Ik
was erg ongelukkig”, aldus Elien.

Haar vader, Dirk, vertelt: “Niemand kon eigenlijk zeggen wat er
met haar aan de hand was. Ze heeft er alles aan gedaan.”

Dirk, die binnenkort zijn jonge dochter zal verliezen, heeft tot
op zekere hoogte vrede met de situatie. “Na zes jaar moeten we
erkennen dat er geen alternatief meer is.”

Elien kon onlangs nog genieten van een concert van Bazart in
Amsterdam met haar ouders. “Even de focus op muziek. Dat was heel
fijn.”

Ze kan dus nog wel momenten van plezier ervaren, zij het niet op
een diepgaande manier. Fotografie, waar ze zich veel mee
bezighoudt, voelt meer als een verplichting dan als een passie.

Ze uit haar teleurstelling over het feit dat het haar niet lukt
om echt te genieten en dat ze niet weet waarom dat zo is.

Elien krijgt veel kritiek op haar beslissing om uit het leven te
stappen. Mensen zeggen tegen haar dat ze nog jong is en dat het
allemaal wel over zal gaan, dat ze nog nee kan zeggen.

“Daar ben ik inmiddels wel klaar mee. Ik voel me wel schuldig
tegenover de mensen die ik achterlaat. Maar alles is een opgave en
ik heb alles geprobeerd.”

Ze somt op wat ze allemaal heeft geprobeerd, zoals
elektr0sh0cks, esketamine en paardentherapie. Ze heeft maar liefst
vijftien psych!aters en psych0logen gezien.

Ze is altijd moe en slaapt veel, van 20.00 uur ’s avonds tot
10.00 uur ’s ochtends. Ze is dankbaar dat ze dagtherapie volgt,
omdat ze anders de hele dag zou piekeren.

Nu Elien groen licht heeft gekregen om een einde aan haar leven
te maken, ervaart ze enige rust. Haar huis*rts wilde geen
goedkeuring geven omdat hij vindt dat ze te jong is.

Gelukkig hebben twee psych!aters en een arts wel goedkeuring
gegeven. Sindsdien neemt Elien afscheid van veel mensen. Hoewel dit
een vreemde gedachte is, schrikt het haar niet af. Ze verlangt naar
rust, een rust die geen enkele pil haar kan geven.

Ondanks haar situatie heeft Elien haar opleiding journalistiek
voltooid en als nalatenschap een podcast gemaakt waarin ze praat
over haar keuze voor euth*nasie.

Wanneer haar datum aanbreekt, hoopt Elien dat het daarna echt
voorbij is. Ze gelooft niet in het hiernamaals en hoopt dat er
niets meer komt.

Haar besluit om dit leven te beëindigen, komt voort uit het feit
dat ze niet langer kan volhouden. Ze benadrukt dat niemand
verdrietig hoeft te zijn om haar keuze.

Algemeen
Vriendje Jutta Leerdam krijgt eindelijk echte tegenstander en wordt genadeloos neergemept

Het grote boksexperiment van Jake Paul heeft een pijnlijke realitycheck gekregen. De Amerikaan, die de afgelopen jaren met veel bravoure en zelfvertrouwen de bokswereld bestormde, moest in Miami zijn meerdere erkennen in niemand minder dan Anthony Joshua. Voor het eerst in lange tijd stond Paul tegenover een tegenstander van absolute wereldklasse – en dat verschil was vanaf de eerste minuut voelbaar.

Een gevecht waar veel verwachtingen omheen hingen
De partij werd vooraf groots aangekondigd. Netflix pakte uit met wereldwijde promotie, sociale media ontploften en miljoenen kijkers stemden af. Niet zozeer omdat men verwachtte dat Jake Paul zou winnen, maar omdat iedereen nieuwsgierig was naar wat er zou gebeuren wanneer hij het zou opnemen tegen een echte zwaargewichttopper.
Anthony Joshua, voormalig wereldkampioen bij meerdere bonden, liet vooraf weinig aan de verbeelding over. Hij gaf aan dat hij respect had voor Pauls lef, maar maakte tegelijk duidelijk dat hij dit gevecht zag als een serieuze sportieve ontmoeting – geen show, geen grap.

Het fysieke verschil was meteen zichtbaar
Zodra beide mannen de ring betraden, werd duidelijk hoe groot het verschil was. Joshua torende letterlijk boven Paul uit. Met zijn extra lengte, bereik en spiermassa straalde hij rust en controle uit. Jake Paul daarentegen oogde beweeglijk, bijna nerveus, alsof hij wist dat dit geen avondje “entertainmentboksen” zou worden.
In de eerste ronden koos Joshua bewust voor een afwachtende aanpak. Hij bewoog rustig, plaatste enkele stoten naar het lichaam en liet Paul komen. Jake probeerde vooral te ontwijken, huppelde door de ring en zocht naar openingen die er simpelweg niet waren. Voor sommige kijkers had het iets ongemakkelijks: het leek meer op overleven dan op aanvallen.

Van voorzichtig aftasten naar pure dominantie
Waar Joshua in het begin leek te doseren, veranderde dat halverwege het gevecht drastisch. In de vijfde ronde ging het tempo plots omhoog. Met een paar rake klappen liet Joshua zien waarom hij jarenlang aan de top van het zwaargewichtboksen stond.
Jake Paul ging voor het eerst naar het canvas na een harde combinatie richting het hoofd. Hij stond nog op, zichtbaar aangeslagen, maar de toon was gezet. Het publiek voelde dat het einde naderde.

Het onvermijdelijke einde
In de zesde ronde was er geen ontsnappen meer aan. Joshua rook zijn kans en maakte het professioneel af. Met een vernietigende stoot stuurde hij Paul definitief naar de grond. De scheidsrechter greep in en maakte een einde aan het gevecht: TKO.
Het moment ging direct viraal. Fragmenten van de knockdown circuleerden razendsnel op sociale media, waar men sprak van een “onvermijdelijke uitkomst” en een “harde maar noodzakelijke les”.
Een nederlaag, maar geen vernedering
Opvallend was de reactie van Jake Paul na afloop. Geen woede, geen excuses, geen dramatische verklaringen. In plaats daarvan koos hij voor een bijna filosofische toon. Hij gaf toe dat Joshua simpelweg de betere bokser was, maar benadrukte dat hij zichzelf al als winnaar zag in het leven.
Hij verwees daarbij naar zijn familie, zijn carrière en vooral naar zijn verloofde Jutta Leerdam, die hem al langere tijd publiekelijk steunt in zijn sportieve ambities.
Jutta Leerdam toont onvoorwaardelijke steun
Jutta Leerdam was niet aanwezig in Miami, maar liet wel van zich horen via sociale media. Ze deelde een foto van het gevecht op haar televisiescherm en sprak haar trots uit. Volgens haar getuigt het juist van karakter dat Jake deze uitdaging is aangegaan, wetende hoe groot het risico was.
Die boodschap werd door veel fans gewaardeerd. Waar sommigen Jake Paul bekritiseren om zijn bravoure, zien anderen juist iemand die zijn grenzen durft op te zoeken – zelfs als dat leidt tot een pijnlijke nederlaag.
Wat betekent dit voor Jake Pauls bokscarrière?
De grote vraag is nu: hoe verder? De nederlaag tegen Joshua maakt duidelijk dat er een harde grens zit tussen entertainmentboksen en het absolute topniveau. Tegelijkertijd heeft Jake Paul iets gedaan wat veel influencers nooit zouden durven: hij stapte de ring in tegen een echte kampioen.
Analisten zijn verdeeld. Sommigen denken dat dit het einde betekent van zijn ambities in het zwaargewichtboksen. Anderen menen dat Paul juist kan groeien van deze ervaring, mits hij realistischer doelen stelt en zijn tegenstanders zorgvuldiger kiest.
Een avond die alles veranderde
Wat deze wedstrijd vooral duidelijk maakt, is hoe dun de lijn is tussen bravoure en realiteit. Jake Paul heeft jarenlang tegenstanders gekozen die pasten binnen zijn verhaal. Anthony Joshua paste daar niet in – en juist daarom werd dit gevecht zo belangrijk.
Het was geen schande, geen circus en geen goedkope show. Het was een harde, eerlijke confrontatie met de top van de sport.
Conclusie: lef, les en liefde
Jake Paul verloor het gevecht, maar won misschien iets anders: respect voor het niveau dat nodig is om écht mee te draaien aan de top. Met de steun van Jutta Leerdam en zijn familie lijkt hij mentaal sterker dan ooit, ondanks de klap.
Of hij ooit nog richting een titel zal bewegen, blijft onzeker. Wat wel vaststaat: deze avond in Miami zal een keerpunt blijven in zijn carrière. Soms is verliezen niet het einde van het verhaal, maar het moment waarop de werkelijkheid zich onverbiddelijk aandient – en je besluit hoe je verdergaat.