Algemeen
Carolien (56) bedriegt haar doodzieke man: “Hij is nutteloos voor mij”
In de rubriek ‘Tussen de lakens’ delen vrouwen openhartig hun ervaringen over hun intieme leven. De 56-jarige Carolien bevindt zich in een emotioneel beladen situatie in haar slaapkamer.
Haar echtgenoot, Huub, is al geruime tijd ernstig ziek en kan
haar niet meer op romantisch vlak vervullen.
“Van een normale relatie is al geruime tijd geen sprake meer,”
zegt Carolien met frustratie in haar stem.
“Huub’s gezondheid gaat gestaag achteruit, en ik heb nog altijd
mijn eigen behoeftes.”
De ellende begon ongeveer drie jaar geleden, toen bij Huub een
zeldzame neurologische aandoening werd vastgesteld.
Carolien herinnert zich de diagnose als een verpletterende klap:
“Onze kinderen waren het huis al uit, en we keken uit naar een
nieuw begin samen.”
Carolien besloot haar leven te wijden aan de zorg voor haar man.
Ze vertelt: “Huub werd steeds afhankelijker van mij, en onze rollen
veranderden.
Ik werd zijn verzorger, en hij werd volledig afhankelijk van
mij. Dit was niet het leven waarop ik had gehoopt.”
Inmiddels is de toestand van Huub dusdanig verslechterd dat
Carolien overweegt hem naar een verpleeghuis te laten
verhuizen.
Ze erkent dat ze de zorglast niet langer kan dragen: “Ik raak
eraan onderdoor als ik op deze manier doorga.”
De laatste maanden is Carolien echter opgefleurd, dankzij een
nieuwe vriendschap. Ze heeft iemand ontmoet via een online
datingsite genaamd Leo.
Ze vertelt: “Mijn man weet van niets, en Leo is daar tevreden
mee. Hij zit niet te wachten op complicaties.
Leo verwent me twee keer per week, aangezien Huub dat niet meer
kan. Bij Leo voel ik me eindelijk weer de Carolien die ik was, tot
ongeveer drie jaar geleden.”
Carolien beschrijft hun relatie als iets bijzonders. Ze zegt:
“Als de zorg voor Huub me te veel wordt, bel ik Leo.
Dan trek ik een opwindend outfit aan en haast ik me naar hem
toe. Alles is fantastisch met Leo. We koesteren elkaar als
verliefde tieners.”
Toch kan Carolien zich soms schuldig voelen. Ze legt uit: “Op
momenten dat ik tevreden in Leo’s armen lig en Huub moet overlaten
aan een verpleegkundige, bekruipt me een ongemakkelijk gevoel.”
Maar ze troost zichzelf met de overtuiging dat Huub hetzelfde
zou hebben gewild als de rollen waren omgedraaid.
Carolien en Leo hebben al afspraken gemaakt over hun toekomst
samen als Huub komt te overlijden. “Dan gaan we samen verder, want
ik ben dol op hem,” zegt Carolien.
Ze concludeert: “Ik had dit graag met Huub gewild, want ik hou
van hem. Maar aan de andere kant heb ik ook behoeftes, en als Huub
me niet kan vervullen op dat gebied, zoek ik elders naar
geluk.”
Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.
Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.
Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”
Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”
Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.