-

Algemeen

Carolien (56) bedriegt haar doodzieke man: “Hij is nutteloos voor mij”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In de rubriek ‘Tussen de lakens’ delen vrouwen openhartig hun ervaringen over hun intieme leven. De 56-jarige Carolien bevindt zich in een emotioneel beladen situatie in haar slaapkamer.

Haar echtgenoot, Huub, is al geruime tijd ernstig ziek en kan haar niet meer op romantisch vlak vervullen.

“Van een normale relatie is al geruime tijd geen sprake meer,” zegt Carolien met frustratie in haar stem.

“Huub’s gezondheid gaat gestaag achteruit, en ik heb nog altijd mijn eigen behoeftes.”

De ellende begon ongeveer drie jaar geleden, toen bij Huub een zeldzame neurologische aandoening werd vastgesteld.

Carolien herinnert zich de diagnose als een verpletterende klap: “Onze kinderen waren het huis al uit, en we keken uit naar een nieuw begin samen.”

Carolien besloot haar leven te wijden aan de zorg voor haar man. Ze vertelt: “Huub werd steeds afhankelijker van mij, en onze rollen veranderden.

Ik werd zijn verzorger, en hij werd volledig afhankelijk van mij. Dit was niet het leven waarop ik had gehoopt.”

Inmiddels is de toestand van Huub dusdanig verslechterd dat Carolien overweegt hem naar een verpleeghuis te laten verhuizen.

Ze erkent dat ze de zorglast niet langer kan dragen: “Ik raak eraan onderdoor als ik op deze manier doorga.”

De laatste maanden is Carolien echter opgefleurd, dankzij een nieuwe vriendschap. Ze heeft iemand ontmoet via een online datingsite genaamd Leo.

Ze vertelt: “Mijn man weet van niets, en Leo is daar tevreden mee. Hij zit niet te wachten op complicaties.

Leo verwent me twee keer per week, aangezien Huub dat niet meer kan. Bij Leo voel ik me eindelijk weer de Carolien die ik was, tot ongeveer drie jaar geleden.”

Carolien beschrijft hun relatie als iets bijzonders. Ze zegt: “Als de zorg voor Huub me te veel wordt, bel ik Leo.

Dan trek ik een opwindend outfit aan en haast ik me naar hem toe. Alles is fantastisch met Leo. We koesteren elkaar als verliefde tieners.”

Toch kan Carolien zich soms schuldig voelen. Ze legt uit: “Op momenten dat ik tevreden in Leo’s armen lig en Huub moet overlaten aan een verpleegkundige, bekruipt me een ongemakkelijk gevoel.”

Maar ze troost zichzelf met de overtuiging dat Huub hetzelfde zou hebben gewild als de rollen waren omgedraaid.

Carolien en Leo hebben al afspraken gemaakt over hun toekomst samen als Huub komt te overlijden. “Dan gaan we samen verder, want ik ben dol op hem,” zegt Carolien.

Ze concludeert: “Ik had dit graag met Huub gewild, want ik hou van hem. Maar aan de andere kant heb ik ook behoeftes, en als Huub me niet kan vervullen op dat gebied, zoek ik elders naar geluk.”

Algemeen

Jade Kops (18) deelt intens verdrietig nieuws

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Jade Kops deelt aangrijpend bericht over haar gezondheid: “Het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijk”

De jonge influencer Jade Kops (18) heeft via Instagram opnieuw openhartig gedeeld over haar strijd met een ernstige z!ekte. In een emotionele post vertelt ze dat er voor het eerst een uitvaartverzorger bij haar thuis is geweest om haar wensen en ideeën te bespreken. Het gesprek markeert een moeilijk, maar belangrijk moment in haar leven — en ze kiest ervoor om die kwetsbare realiteit met haar volgers te delen.


“Een ochtend met een zwarte én een fijne rand”

Jade begint haar bericht met een eerlijke beschrijving van hoe intens de dag was.

“Vanochtend was een ochtend met een zwarte rand, maar tegelijkertijd ook met een fijne rand,” schrijft ze. “Er kwam namelijk voor de eerste keer een uitvaartverzorger bij ons thuis om kennis te maken en mijn wensen en ideeën te bespreken.”

Het zijn woorden die bij veel van haar volgers binnenkomen. Jade vertelt dat ze erg tegen het gesprek had opgezien, maar dat het achteraf gezien ook een vorm van rust bracht.

“Ik zag hier ontzettend tegenop, maar achteraf gezien was het ergens ook fijn,” vervolgt ze. “Van de week plaats ik een post met meer uitleg en gevoelens, maar even kort gezegd: het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijkertijd.”

De jonge vrouw probeert, ondanks haar omstandigheden, op een eerlijke en waardige manier te praten over alles wat bij haar z!ekte komt kijken. Dat maakt haar Instagram-account inmiddels voor duizenden volgers een plek van inspiratie en herkenning.


Een brief aan haar “lieve, vervelende tumor”

Slechts een week eerder deelde Jade een andere ontroerende boodschap: een open brief aan haar z!ekte, die ze liefdevol maar scherp richtte aan haar “lieve, vervelende tumor”.

Daarin blikte ze terug op de afgelopen jaren — op haar behandelingen, op haar hoop, en op de bijzondere momenten die ondanks alles waardevol zijn gebleven.

“Het is alweer vierenhalf jaar geleden dat jij onverwacht mijn keel binnenkwam,” schreef ze. “Sinds dat moment is negentig procent van mijn leven heftig, verdrietig, onwerkelijk en angstig. Alle normale dingen zijn veranderd in een grote droom.”

In haar bericht vertelt Jade dat haar leven sinds de diagnose vol uitdagingen is, maar ook vol betekenis. Ze benadrukt dat ze nog altijd intens gelukkig is, ondanks de beperkingen die haar z!ekte met zich meebrengt.


De realiteit van uitbehandeld zijn

In haar brief schreef Jade openlijk dat ze inmiddels uitbehandeld is. De medische mogelijkheden zijn uitgeput, maar ze richt haar blik niet op wat ze verliest — ze kiest bewust om te leven dag voor dag.

“Je (de tumor) bent en blijft mijn grootste vijand,” schreef ze, “maar tegelijkertijd leven we nog met een redelijk goede kwaliteit. Samen. Dag voor dag en stap voor stap. Mijn kloppende hart is een onbetaalbaar cadeau.”

Die laatste zin raakte veel mensen diep. Ze benadrukt de kracht van aanvaarding zonder op te geven — een evenwicht dat ze met veel moed weet te vinden.

Hoewel haar gezondheid kwetsbaar is, straalt haar toon iets krachtigs uit: een bewuste keuze voor leven, liefde en aanwezigheid.


Vriendschap en steun

Jade is niet alleen bekend van haar open berichten, maar ook van haar vriendschap met zangeres Emma Kok. De twee jonge vrouwen delen een hechte band en begrijpen elkaars realiteit op een dieper niveau.

Emma, die zelf een langdurige medische geschiedenis heeft, sprak eerder al met bewondering over Jades kracht en optimisme. Hun vriendschap laat zien hoe belangrijk verbinding en begrip zijn in moeilijke tijden.

In de reacties onder haar berichten stromen dagelijks steunbetuigingen binnen. Mensen schrijven dat ze geraakt zijn door haar woorden, haar nuchtere blik en haar vermogen om zelfs in de donkerste momenten licht te vinden.


De kracht van delen

Dat Jade haar reis publiek deelt, is volgens haarzelf geen zoektocht naar medelijden, maar naar echte verbinding. Door open te spreken over onderwerpen die vaak worden weggestopt, hoopt ze het taboe te doorbreken rond z!ekte, angst en afscheid.

“Ik weet dat het voor anderen misschien moeilijk is om te lezen,” schreef ze eerder, “maar voor mij voelt het goed om eerlijk te zijn. Dit is mijn leven, en ik wil het delen zoals het is — niet mooier of makkelijker dan de werkelijkheid.”

Die openheid maakt haar account tot een bijzondere plek op sociale media. Tussen de luchtige posts en dagelijkse updates van leeftijdsgenoten, vormt Jades stem een menselijk en eerlijk tegengeluid — eentje dat hoop geeft, juist omdat het zo echt is.


Een blik op de toekomst

Ondanks het zware onderwerp blijft Jade niet hangen in somberheid. Ze vertelt dat ze nog mooie plannen heeft voor de komende tijd, zolang haar gezondheid dat toelaat.

Haar motto blijft duidelijk: leven zolang het kan, en genieten van wat er is. In een van haar eerdere berichten schreef ze:

“Ik leef omdat ik wil leven. Het liefst nog dagen, maanden en jarenlang.”

Die zin is voor veel van haar volgers uitgegroeid tot een soort mantra. Het benadrukt de kracht van de menselijke wil om te blijven hopen, ook als de toekomst onzeker is.


De reacties: “Wat een bijzondere jonge vrouw”

Onder haar meest recente post regent het reacties van vrienden, volgers en onbekenden die geraakt zijn door haar eerlijkheid.

“Wat een dappere en mooie ziel ben jij,” schrijft iemand. “Je woorden zetten alles in perspectief.”

Een ander reageert:

“Dankjewel dat je dit deelt. Het herinnert ons eraan hoe kostbaar het leven is.”

Ook andere jongeren laten weten dat Jades openheid hen helpt om met meer dankbaarheid naar hun eigen leven te kijken.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Jade Kops (@mijnlevenmetkanker_)


Een dag vol emoties, maar ook rust

Het bezoek van de uitvaartverzorger was voor Jade ongetwijfeld zwaar. Toch beschrijft ze de ervaring niet als louter verdrietig, maar ook als verhelderend. Het gesprek gaf haar ruimte om zelf keuzes te maken over zaken waar ze eerder niet aan durfde te denken.

“Het voelde onwerkelijk,” schrijft ze, “maar ook goed. Alsof ik een stukje regie terugkreeg.”

Die balans tussen verdriet en kracht typeert haar houding sinds het begin van haar z!ekte. Ze weigert om haar leven enkel door angst te laten bepalen. In plaats daarvan zoekt ze telkens opnieuw naar rust in het onzekere.


Hoop als leidraad

Wie door Jades posts scrolt, ziet niet alleen verdriet, maar vooral leven. Ze deelt foto’s van momenten met vrienden, van kleine uitstapjes, van bloemen, zonlicht en koffie. Alles wat het leven kleur geeft, blijft belangrijk voor haar.

Die aandacht voor het gewone maakt haar verhaal herkenbaar voor iedereen — z!ek of gezond. Want haar woorden raken aan iets universeels: het besef dat elke dag waarde heeft, hoe moeilijk die soms ook is.

“Het voelt alsof elke ochtend zowel een dreiging als een wonder is,” schreef ze in haar brief. “Maar één ding blijft zeker: ik geef niet op.”


Een boodschap die blijft hangen

Met haar openheid, kracht en woorden vol gevoel heeft Jade Kops in korte tijd een grote indruk gemaakt. Haar posts worden gedeeld, besproken en geprezen — niet om het verdriet dat ze beschrijft, maar om de hoop en menselijkheid die eruit spreken.

Ze laat zien dat praten over moeilijke onderwerpen niet per se zwaar hoeft te zijn, zolang het met eerlijkheid en liefde gebeurt. En dat zelfs in de donkerste dagen, iets moois kan schuilen: verbinding, begrip en de moed om te blijven ademen, dag na dag.

Lees verder