-

Algemeen

Ondanks twee banen, gaat Carin (61) vaak zonder een warme maaltijd naar bed: ‘Ik kom financieel niet rond’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Over zes jaar zal de 61-jarige Carin Jansen eindelijk met pensioen kunnen gaan, na nog zes jaar hard te hebben gewerkt.

Ze heeft zich jarenlang ingezet in de thuiszorg, maar waarom kijkt ze zo uit naar haar pensioen? Simpelweg omdat ze dan meer zal verdienen dan wat ze momenteel moet zien te redden.

Het Nederlandse systeem vertoont ernstige tekortkomingen. Carin werkt dertig uur per week, heeft twee werkgevers, maar moet desondanks moeite doen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Ze legt uit: “Ik heb een contract met nul uren. Mijn maandsalaris is afhankelijk van het aantal cliënten dat ik heb. Als iemand zijn afspraak afzegt, krijg ik niet betaald.”

Jaarlijks krijgen haar cliënten een herindicatie, wat soms weken van bureaucratische afhandeling vergt. In die periode ontvangt Carin geen inkomen, en haar cliënten krijgen geen zorg. Dat is het huidige systeem.

De schommelingen in haar inkomen maken het leven voor Jansen onzeker. Ondanks dat ze onder het minimum zit, ontvangt ze geen aanvullende uitkering. Ze zegt: “Mijn inkomen fluctueert.”

Deze situatie is hartverscheurend. Carin moet voortdurend worstelen om rond te komen. Ze vertelt: “Om zuinig te leven, heb ik soms dagen waarop ik alleen brood kan eten.

Het lukt me niet altijd om een warme maaltijd te bereiden. Ook vlees is geen optie, omdat het te duur is. Soms kan ik me veroorloven om wat vleeswaren te kopen.”

Zelfs het kopen van nieuwe kleding is een uitdaging voor haar. Ze bezit geen auto en is afhankelijk van haar fiets.

Carin legt uit: “Mijn bank is versleten, dus ik heb er kleden overheen gelegd omdat ik geen geld heb voor een nieuwe.”

Dit geldt ook voor haar kledingkast, die bijna uit elkaar valt. Carin begrijpt maar moeilijk hoe ze in deze situatie is beland: “Ik werk hard, maar toch moet ik zuinig leven.”

Hoewel Carin haar leven gemakkelijker zou kunnen maken door een uitkering aan te vragen, weigert ze dit.

Ze heeft negatieve ervaringen gehad in het verleden en wil dat niet opnieuw meemaken. Ze legt uit: “Ik vergat een keer iets door te geven en kreeg meteen een boete, alsof ik fraude had gepleegd.”

Carin schaamt zich niet voor haar situatie en wil juist dat mensen ervan op de hoogte zijn.

Ze zegt: “Ik ben eerlijk en werk hard. Dit is zo onrechtvaardig. Het vorige kabinet heeft veel kansen laten liggen,” aldus de 61-jarige Carin Jansen.

Algemeen

Hiermee heeft Robbie de video wedstrijd op school vast dik gewonnen!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De hartverwarmende kerstvideo van Robbie: hoe een simpel fragment uitgroeide tot een online kerstverhaal

Sommige video’s hebben niet veel nodig om viral te gaan. Geen grootse productie, geen ingewikkeld script, geen filters of visuele effecten. Soms is het juist de eenvoud die mensen raakt — een spontaan moment, een oprechte lach, een vrolijke noot die precies op het juiste moment komt. Precies dat is wat er gebeurde met de inmiddels immens populaire video waarin Robbie en zijn moeder de hoofdrol spelen. Het fragment verspreidt zich razendsnel via sociale media en wordt overal gedeeld met één opvallend verhaal: op Robbie’s school zou een speciale kerstvideocompetitie zijn georganiseerd, en zijn inzending zou met overtuiging de grote winnaar zijn geworden.

Maar klopt dat eigenlijk wel?

Het sprookje dat zich razendsnel verspreidde

Volgens het hardnekkige gerucht moesten leerlingen op Robbie’s school een unieke kerstboodschap opnemen. Dat mocht een sketch zijn, een vrolijk optreden, een dansje of een creatieve felicitatie voor klasgenoten, leraren of familie. De leukste inzending zou dan uitgeroepen worden tot dé kerstvideo van het jaar.

Het plaatje dat op sociale media wordt geschetst, lijkt rechtstreeks uit een warme kerstfilm te komen: een school in vol feestdecor, kinderen die enthousiast brainstormen over ideeën, ouders die helpen met knutselen en filmen, en in het midden van dat alles een jongen die onverwachts de harten van iedereen steelt. Het verhaal klinkt zo charmant dat het bijna vanzelf geloofwaardig wordt. Met elke nieuwe gedeelde post wordt de competitie nét iets mooier, nét iets magischer, alsof het internet collectief besluit dat deze scène simpelweg waar zou móeten zijn.

Toch blijft er één grote vraag hangen: heeft die wedstrijd echt bestaan?

Waarom mensen massaal in het verhaal geloven

Wie de video bekijkt, begrijpt meteen waarom dit verhaal zo gemakkelijk wortel schoot. Robbie straalt een aanstekelijke vrolijkheid uit, alsof hij zonder moeite de sfeer in iedere kamer kan laten omslaan in iets lichter, iets warmer. Het optreden — of het nu vooral zijn idee is, of dat van zijn moeder — voelt spontaan, echt en ontwapenend. En precies dát soort energie is tegenwoordig goud waard op sociale media.

Mensen zijn steeds vaker op zoek naar inhoud die oprecht voelt. In een tijd van zorgvuldig geënsceneerde content, filters, marketingstrategieën en uitgekiende online persoonlijkheden, werkt een video die níét gemaakt voelt een beetje als een frisse wind. Het is puur, vrolijk, verrassend eenvoudig — en daardoor ongelooflijk deelbaar.

Zodra een video dat potentieel heeft, voegen mensen er zelf bijna automatisch een verhaal aan toe. Soms een emotionele achtergrond, soms een grappige anekdote, soms een hele context zoals deze kerstcompetitie op school. Dat geeft zo’n fragment meer betekenis. Niet omdat het nodig is, maar omdat mensen genieten van kleine verhaaltjes die het geheel nog wat mooier maken.

Hoe een internetmythe ontstaat

Dat het gerucht waarschijnlijk niet helemaal klopt, doet weinig af aan de populariteit van het filmpje. Alles wijst er namelijk op dat de kerstvideocompetitie vooral een creatief verzinsel is — een verhaal dat ontstond doordat iemand het fragment wilde “inbedden” in een nog leukere context.

Het is een bekend fenomeen:

  • Een video gaat rond.

  • Mensen raken enthousiast.

  • Iemand bedenkt er een verhaallijn bij.

  • Anderen nemen dat over zonder te checken.

  • Binnen enkele dagen wordt het als feit gezien.

Het internet is dol op dit soort spontane legendes. En eerlijk: wie kan hen ongelijk geven? In de drukte van alledag is een vleugje magie best welkom. Een simpel filmpje krijgt plots een sprookjesachtig randje, en dat maakt het alleen maar leuker om te bekijken én te delen.

Waarom deze video precies nú viral gaat

Dat Robbie’s video juist rond de feestdagen viral gaat, is geen toeval. December is de maand waarin mensen massaal op zoek zijn naar gezelligheid, herkenning en kleine hartverwarmende momenten. Online draait het dan minder om shock, drama of opsmuk, en veel meer om verbinding. Video’s waarin families samen plezier maken, kinderen een vrolijk optreden doen of ouders iets grappigs vastleggen, scoren in deze periode simpelweg beter.

Daarnaast werkt het kerstthema als versneller:

  • Het is herkenbaar.

  • Het roept nostalgie op.

  • Het voelt veilig en warm.

  • Het werkt voor alle leeftijden.

  • En het is universeel deelbaar.

Robbie’s video voldoet aan al die voorwaarden. Het is het soort content dat je zonder nadenken naar vrienden doorstuurt met een simpel: “Kijk dit, hier word je vrolijk van.” Bekijk video hieronder:

De kracht van spontane, menselijke content

Socialmediaplatformen staan vol met video’s die tot in de puntjes geperfectioneerd zijn. Professioneel gemonteerd, bedacht door marketeers, geoptimaliseerd voor clicks. Maar ironisch genoeg zijn het vaak de meest casual filmpjes die de grootste impact hebben.

Waarom? Omdat ze echt voelen. Omdat ze geen bedoeling lijken te hebben, behalve een vrolijk moment delen. Omdat ze herkenbaar zijn. En omdat ze mensen het gevoel geven dat je erbij bent, alsof je even deelgenoot bent van een grappige, spontane familie-situatie.

Robbie’s video laat dat perfect zien:

  • Geen script.

  • Geen filters.

  • Geen marketing.

  • Gewoon plezier, vastgelegd op het juiste moment.

Dat is precies waarom het fragment zo breed wordt opgepikt en door duizenden mensen wordt gedeeld. Het is een klein stukje internet dat je even doet glimlachen, zonder dat je er verder iets voor hoeft te begrijpen of te doen.

Waarom we zo graag een verhaal willen

De neiging om een filmpje te koppelen aan een verzonnen kerstcompetitie zegt vooral iets moois over mensen. We willen graag dat dingen betekenis hebben. Dat er een context is, een reden, een achtergrond. Zeker in december — een maand waarin verhalen centraal staan.

Het internet maakt het makkelijk om die verhalen te creëren. Eén creatief persoon maakt een suggestie, en voor je het weet wordt het opgepikt, herhaald, herschreven en verrijkt. Niet met kwaad opzet, maar omdat mensen genieten van kleine digitale sprookjes.

En eerlijk: zelfs als de competitie niet bestaat, raakt het niets van de charme van het filmpje kwijt. Sterker nog: misschien maakt het het nog mooier dat het zó simpel begon en zó veel mensen heeft geraakt.

Wat deze viral ons leert

De populariteit van Robbie’s video laat een paar interessante dingen zien:

  • Authentieke content blijft het allersterkst.

  • Kerst creëert een gedeelde behoefte aan warmte en humor.

  • Mensen houden van kleine verhalen die een glimlach brengen.

  • Een video hoeft niet perfect te zijn om perfect te werken.

Het herinnert ons eraan hoe krachtig internet kan zijn als het wordt gebruikt om vrolijkheid te verspreiden — zonder negativiteit, zonder controverse, zonder ingewikkelde boodschappen.

Een video die blijft hangen

Of de kerstcompetitie nu wel of niet heeft bestaan, verandert niets aan het feit dat Robbie’s optreden een van de vrolijkste virals van het moment is. Het filmpje zorgt voor een glimlach, brengt mensen samen in de reacties en geeft even dat warme gevoel dat zo goed past bij de feestdagen.

En misschien, heel misschien, is dát precies wat we in december nodig hebben.

Lees verder