Algemeen
Sanne (43): ”Na een trio vind ik mijn man veel te klein geschapen”
Het is een veelbesproken fantasie: een tri0. Voor veel mensen blijft het bij een droom, maar soms komt deze droom uit.
Echter, de realiteit kan tegenvallen of juist onverwachte
gevolgen hebben.
Voor Sanne (43) uit Limburg leidde haar ervaring met een tri0
tot een totaal andere conclusie. Ze kwam tot de ontdekking dat het
gesl*chtsdeel van haar man “te klein” was, in haar eigen
woorden.
Sanne vertelt: “Ik ben al 16 jaar getrouwd met mijn man. We
hebben samen vier kinderen en ik dacht eigenlijk dat er niets
ontbrak in ons s*ksleven. Ik vond de s*ks prima.”
Het idee van een tri0 kwam vorig jaar plotseling ter sprake in
hun relatie. Haar man stelde voor om het s*ksleven wat spannender
te maken met een tri0.
Sanne was geschokt door dit voorstel en had het totaal niet
verwacht. Na er even over na te denken, stemde ze uiteindelijk in
met het idee.
Ze dacht dat het geen kwa*d kon, maar alleen als er een extra
man bij zou komen. Ze kon het niet verdragen om haar man met een
andere vrouw bezig te zien.
Tot haar verbazing stemde haar man in met het idee van een tri0
met een andere man erbij.
Dit betekende dus dat ze door twee mannen verwend zou worden.
Het vooruitzicht ervan was erg opwindend voor haar.
Maar dan kwam de vraag: waar vind je een man die bereid is om
zich bij een stel te voegen? Ze besloten naar een parenclub te
gaan, maar dan wel in Duitsland om bekenden te vermijden.
Op een vrijdagavond arriveerden ze in de parenclub en al snel
vond Sanne een man, genaamd Steven, die bereid was om mee te
doen.
Hij was donker van huidskleur, maar niet te donker volgens
Sanne.
Na een drankje gingen ze naar een kamer met een groot bed. Sanne
voelde zich een beetje onwennig en merkte dat haar man ook niet
precies wist wat te doen.
Steven daarentegen had al vaker dit soort ervaringen gehad en
aarzelde niet. Hij pakte Sanne meteen bij haar b!llen en gaf haar
een zachte kus.
Over de details zal ik niet uitweiden, maar Sanne heeft er enorm
van genoten. Haar man zag dat ze weer kon genieten en dat gaf hem
ook veel voldoening.
Maar nu zit Sanne met een dilemma. Ze merkt op dat het
gesl*chtsdeel van Steven veel groter is dan dat van haar man.
Eerlijk gezegd denkt ze bijna elke dag aan dit verschil. Ze
beseft dat het niet eerlijk is.
Wanneer ze nu s*ks heeft met haar man, kan ze alleen maar aan
Steven denken, vooral aan zijn grootte.
Ze durft het niet tegen haar man te zeggen, omdat ze zijn hart
niet wil breken. Bovendien wilde haar man haar laten genieten.
Misschien is het een idee om vaker de parenclub te bezoeken,
overweegt ze.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.