-

Nieuwste

Nederlandse bekeerling pleit voor halalstranden vanwege “onprettig aanzicht schaars geklede mensen”

Voormalig PVV-lid Arnoud van Doorn, die zich in 2013 tot de islam bekeerde, is van mening dat er veranderingen nodig zijn in Nederland.

Hij pleit voor de oprichting van zogenaamde ‘halalstranden’ waar alleen moslims welkom zouden zijn, om zo ver weg te kunnen blijven van “schaars geklede en onaantrekkelijke mensen”.

Van Doorn geeft aan dat moslims zich niet comfortabel voelen op de Nederlandse stranden vanwege de overvloed aan bl00t.

Hij stelt dat niet alleen moslims, maar ook andere inwoners zich ongemakkelijk voelen bij het aanschouwen van schaars geklede en soms onesthetisch vormgegeven strandgangers.

Namens de Partij van de Eenheid heeft Van Doorn een brief geschreven aan het stadsbestuur van Den Haag, waarin hij oproept tot actie in deze kwestie. Hij stelt dat met name vrouwen steeds vaker te maken krijgen met ongewenste toespelingen en avances tijdens een strandbezoek.

Volgens Van Doorn zou Den Haag moeite moeten doen om een deel van het strand toe te wijzen aan moslims.

Hij vindt dat moslims benadeeld worden en wijst op het bestaan van nud!stenstranden voor liefhebbers. Daarom vraagt hij waarom zijn geloofsgenoten geen eigen strand zouden mogen hebben.

In landen zoals Turkije en Indonesië hebben moslims volgens Van Doorn al wel hun eigen stranden, wat daar heel normaal is.

Hij wijst op de aanwezigheid van halal-strandresorts waar religieuze voorschriften worden nageleefd, zodat mensen optimaal van de zon kunnen genieten.

Van Doorn oppert ook dat de halalstranden gescheiden moeten worden voor mannen en vrouwen, om zo aan de religieuze voorschriften te voldoen.

Het voorstel van Van Doorn heeft zowel steun als tegenstand opgeroepen.

Sommige mensen zien het als een manier om tegemoet te komen aan religieuze behoeften en het respecteren van diversiteit, terwijl anderen het als een vorm van segregatie beschouwen en in strijd met de principes van gelijkheid en integratie.

Het is belangrijk om dit debat met respect voor verschillende standpunten te voeren. De kwestie van halalstranden roept vragen op over religieuze vrijheid, tolerantie, en de balans tussen het accommoderen van verschillende levensstijlen en het behouden van een inclusieve samenleving.

Het is aan de beleidsmakers om een zorgvuldige afweging te maken en een beslissing te nemen die recht doet aan de diverse behoeften van de bevolking, terwijl fundamentele waarden zoals gelijkheid en vrijheid worden gewaarborgd.

Het voorstel van Arnoud van Doorn voor de oprichting van halalstranden heeft een levendig debat aangewakkerd over verschillende aspecten van de samenleving.

Aan de ene kant zijn er mensen die pleiten voor het respecteren van religieuze diversiteit en het bieden van ruimte voor de uitoefening van religieuze voorschriften.

Zij stellen dat het creëren van halalstranden moslims de mogelijkheid zou geven om zich comfortabel te voelen en in overeenstemming te handelen met hun geloofsovertuigingen.

Nieuwste

Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen

Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.

Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te lossen.

De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur kwam, schrok Eddy van het bedrag.

Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.

Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter Service.

Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.

Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij in de buurt woonde.

De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig minuten was het probleem opgelost.

Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.

Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost, maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag voor slechts twintig minuten werk.

De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een doe-het-zelfwinkel.

Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de geleverde diensten.

Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op 110 kilometer afstand van Eddy’s huis.

Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te waarschuwen voor dit soort ondernemingen.

Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter Service.

Lees verder