Uitkeringstrekker Ali vindt Nederland maar niks: ‘Niets met cultuur en de mensen’

De Turkse verkiezingen zijn wederom gewonnen door president Erdogan. Dus trok de 22-jarige Ali uit Utrecht de straat op om deze overwinning te vieren.

Ali zegt dat hij honderd procent Turk is. “Ik heb totaal niks met Nederland.” Maar gevraagd waarom hij dan zo blij is met de winst van Erdogan, weet hij het niet.

De jongeman legt uit: “Politiek is niet zo mijn ding, man, maar mijn familie houdt er zich wel mee bezig. Zij stemden allemaal op hem en onze president heeft toch maar mooi weer gewonnen. Nog eens 5 jaar erbij!”

Zijn ouders kwamen in 1972 naar Nederland en zo waren ze vroeger een van de vele gastarbeiders in ons land. “Mijn ouders hebben het niet simpel gehad.”

Thuis wordt ook gewoon Turks gesproken. “Mijn moeder en vader begrijpen wel Nederlands, maar ze kunnen het niet zo goed praten.”

“Toen mijn vader vroeger naar de huisarts moest, moest een familielid hem altijd begeleiden. Die moest dan vertalen wat de arts vertelde. Dat ging vroeger zo op school ook.”

Ali legt uit waarom hij Nederland maar niks vindt. “Kijk, je moet het zo zien. Mijn familie is Turks, we praten Turks, kijken Turkse televisie en eten ook Turks. Dan is het ook niet te verwonderen dat ik niks met Nederland heb.”

Ondertussen reisde hij zelf drie keer naar Turkije en daar voelt hij zich wel helemaal thuis. Maar hij is toch hier geboren? Waarom voelt hij zich ginder dan beter?

“Het is een kwestie van gevoel, man. Als ik in Turkije over straat loop, voel ik me echt enorm trots. Het is mijn cultuur, en mijn ouders komen er vandaan.”

“Dat is in Nederland toch heel anders. Ik woon hier weliswaar wel, maar ik heb niks met de mensen en de cultuur. Ze zijn niet zoals wij, weet je wel.”

Ali zegt dat hij niet veel Nederlandse vrienden heeft. “Ik spendeer het meeste tijd met mijn broeders, die net zoals ik ook Turks zijn. Zij snappen mij gewoon beter, weet je wel.”

Hij laat ook nog weten geen werk te hebben. “Ik heb Wajong, begrijp je. Van de dokter mag ik niet werken omdat ik een psych*sche **ndoening heb.”

Hoewel hij zich beter voelt in Turkije, vindt hij het ook wel een beetje fijn in Nederland. “Nee, ja, het is wel te doen hoor. Op een dag ga ik wel terug, maar nu ga ik hier nog wel een paar jaar blijven.”