Algemeen
Al 11 jaar lang betaalt Peter helemaal nergens meer voor
Peter Clerckx (50) koos 10 jaar geleden om nergens meer voor te betalen, zonder uitgaven en zonder inkomsten. En dat bevalt hem uitstekend.
Hij onthult: “Mijn identiteitskaart is geblokkeerd, ik kan niet eens een bankrekening openen, maar eerlijk: ik voel me rijker dan ooit.”
De meeste gezinnen hebben het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Stijgende elektriciteitsprijzen, onbetaalbare boodschappen en huurprijzen die de pan uit swingen.
Daar heeft beter totaal geen last van. Hij vindt dat het systeem niet werkt en hij wilde er niet meer aan meedoen.
Tot dat inzicht kwam hij door de zorg voor zijn terminale moeder. Peter vertelt: “Toen had ik een jaar geen inkomen, maar ondertussen bleven de vaste kosten wel doorlopen.”
Peter wilde niet meer werken om de put te vullen en anderen rijk te maken. Op dat moment besloot Peter om uit het systeem te stappen.
Maar de man slaapt niet op straat. Hij woont in een beschermde woning in de binnenstad van het feeërieke Brugge. Daar is ook zijn project Ecoliving gevestigd.
Het betreft een kringloopwinkel waar mensen bij voorkeur met gemeenschapsmunten betalen. Peter woont letterlijk tussen de dozen. Omdat de eigenaar op termijn plannen heeft met het pand, moet de man geen huur betalen. Wel moet Peter het pand goed blijven onderhouden.
Koken doet hij op een zonnekoker op straat. “Ik heb alleen maar zonlicht nodig en als dat er niet is gebruik ik een houtkacheltje”, legt hij uit.
Hoewel Peter nooit boodschappen doet, eet hij heel goed. Hij haalt zijn voedingswaren bij supermarkten die het anders zouden weggooien. Peter verspilt geen voedsel. Hij mengt alles tot een stoofpotje en met de restjes maakt hij bouillon.
En hoe wast hij zichzelf en zijn kleren dan? Dat doet hij met regenwater. Hij drinkt overigens ook gewoon regenwater. Zeep doet hij niet aan mee. Dat zorgt er volgens hem voor dat het huidflora uit balans wordt gebracht en dan ga je zelfs stinken, geeft hij nog mee.
Het nieuws sloeg in als een mokerslag in de internationale film- en televisiewereld. In een woning in Los Angeles is James Ransone op 46-jarige leeftijd aangetroffen. De acteur, wereldwijd bekend door zijn intense en gelaagde rollen, laat een diepe indruk achter bij collega’s, fans en iedereen die zijn werk de afgelopen jaren heeft gevolgd.
Ransone verwierf internationale bekendheid met zijn rol als Ziggy Sobotka in de veelgeprezen serie The Wire, maar zijn carrière reikte veel verder dan die ene iconische rol. Ook in de filmwereld wist hij een stevige reputatie op te bouwen, met optredens in uiteenlopende genres: van rauwe drama’s tot psychologische horror en grootschalige bioscoopproducties.
Een schok voor collega’s en fans
De melding kwam eind vorige week binnen bij de hulpdiensten, waarna agenten ter plaatse gingen bij de woning in Los Angeles. Al snel werd duidelijk dat het om een persoonlijk drama ging, zonder aanwijzingen voor betrokkenheid van anderen. Het nieuws verspreidde zich razendsnel, eerst in Amerikaanse media en kort daarna wereldwijd.
Ook in Nederland kreeg het verhaal veel aandacht. Dat is niet verwonderlijk: The Wire behoort al jaren tot de meest geprezen televisieseries ooit gemaakt en wordt ook hier gezien als een cultureel ijkpunt. De naam James Ransone is voor veel kijkers onlosmakelijk verbonden met het tweede seizoen van die serie.
Op sociale media stroomden de reacties binnen. Fans deelden scènes, citaten en persoonlijke herinneringen aan zijn werk. Collega-acteurs spraken hun verslagenheid uit en prezen zijn authenticiteit, zijn compromisloze spel en zijn vermogen om zelfs de meest ongemakkelijke personages menselijk te maken.
Ook HBO stond stil bij het verlies met een ingetogen eerbetoon, wat de impact van Ransone binnen de televisiewereld onderstreepte.
Meer dan één rol
Hoewel hij voor velen altijd Ziggy Sobotka zal blijven, was Ransone geen acteur die zich liet vastpinnen op één type personage. Hij had een voorkeur voor complexe, soms ongemakkelijke rollen, waarin innerlijke strijd en morele ambiguïteit centraal stonden.
Na The Wire volgden rollen in series als Generation Kill en Treme, producties die bekendstaan om hun realistische benadering en maatschappelijke diepgang. Ransone voelde zich zichtbaar thuis in dat soort verhalen, waarin geen simpele helden of schurken bestaan, maar mensen van vlees en bloed.
Ook op het witte doek liet hij zich gelden. Hij speelde in horrorfilms als Sinister en IT Chapter Two, waarin hij bewees dat hij zelfs in grootschalige producties een eigen, herkenbare signatuur kon behouden. Zijn rollen waren zelden oppervlakkig; zelfs bijpersonages kregen door zijn spel een onverwachte emotionele lading.
Een acteur met rauwe eerlijkheid
Wat Ransone onderscheidde, was zijn compromisloze eerlijkheid als acteur. Hij schuwde het ongemak niet en durfde personages te spelen die niet direct sympathie oproepen. Juist daarin schuilde zijn kracht. Hij maakte zichtbaar wat anderen liever verborgen houden: twijfel, frustratie, onmacht.
Critici roemden hem om zijn natuurlijke speelstijl. Hij leek niet te acteren, maar te bestaan in zijn rollen. Dat maakte hem geliefd bij regisseurs die op zoek waren naar authenticiteit, en bij kijkers die geraakt wilden worden door verhalen die blijven hangen.
Reacties uit de industrie
Sinds het bekend worden van het nieuws is Ransone trending op verschillende sociale platforms. Duizenden berichten getuigen van verdriet, ongeloof en waardering. Veel fans schrijven dat zijn werk hen heeft geholpen moeilijke thema’s beter te begrijpen of zich gezien te voelen.
Ook vakgenoten reageren aangeslagen. Verschillende acteurs en filmmakers benadrukken hoe prettig het was om met hem samen te werken en hoe serieus hij zijn vak nam. “Een acteur die altijd alles gaf,” schreef een collega. “Niet voor roem, maar voor het verhaal.”
Familie en privéleven
Achter de schermen was James Ransone vooral echtgenoot en vader. Hij laat zijn vrouw Jamie McPhee en twee kinderen achter. In een persoonlijk bericht op Instagram deelde zijn partner woorden die veel mensen diep raakten. Ze sprak over liefde, verbondenheid en dankbaarheid voor het gezin dat ze samen hebben opgebouwd.
Die woorden maken duidelijk dat achter de publieke figuur een privéleven schuilging dat net zo gelaagd was als zijn rollen. Voor zijn familie en naasten is het verlies immens en nauwelijks in woorden te vatten.
Een blijvende nalatenschap
Hoewel zijn leven veel te vroeg is geëindigd, blijft het werk van James Ransone voortleven. Series en films waarin hij speelde worden opnieuw bekeken, fragmenten gedeeld, scènes besproken. Dat is misschien wel de grootste nalatenschap van een acteur: dat zijn werk blijft resoneren, ook wanneer hij er zelf niet meer is.
Zijn carrière laat zien dat succes niet altijd zit in hoofdrollen of grote namen op affiches, maar in toewijding, vakmanschap en de moed om kwetsbaarheid te tonen. Ransone was zo’n acteur: niet altijd op de voorgrond, maar altijd van betekenis.
Tot slot: ruimte voor zorg en aandacht
Het verhaal rond James Ransone raakt aan thema’s die veel mensen herkennen, ook buiten de wereld van film en televisie. Het herinnert eraan hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor elkaar en voor mentale gezondheid, ook – of juist – bij mensen die naar buiten toe sterk of succesvol lijken.
Wie zich door dit nieuws geraakt voelt of zelf worstelt, staat er niet alleen voor. Praten kan helpen. In Nederland is 113 Zelfm00rdpreventie dag en nacht bereikbaar via 113 of www.113.nl. Een gesprek kan het verschil maken.
James Ransone laat een indrukwekkend oeuvre achter en een onuitwisbare indruk bij iedereen die zijn werk heeft gezien. Zijn rollen blijven spreken – rauw, eerlijk en menselijk – precies zoals hij zelf was als acteur.