-

Algemeen

Mandy kan met 10 kinderen van 5 verschillende mannen met pensioen – nooit meer werken!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Een Britse vrouw, genaamd Mandy Cowie, heeft geleerd om van overheidssteun te leven en doet dit met tien kinderen van vijf verschillende vaders.

Cowie is een alleenstaande moeder van 49 jaar oud en is ervan overtuigd dat als ze 50 kleinkinderen zou hebben, ze nog meer sociale voordelen zal krijgen en zo de grootste steuntrekkende familie van Engeland zal worden.

Ze leeft al meer dan 30 jaar van overheidssteun en moedigt haar kinderen aan om hetzelfde te doen.

Cowie is trots op haar tatoeages en haar tien kinderen. Ze liet optekenen: “Als je me niet mag, scheer je dan weg.

Ik had mijn eerste kind op mijn 18e en mijn laatste op mijn 36e en ik heb hen gezegd dat ik 50 kleinkinderen wil.”

Momenteel heeft ze 16 kleinkinderen en onlangs deed ze mee aan “Britain’s Biggest Benefits Family”, een programma waarin gezinnen aan bod komen die er trots op zijn dat ze uitsluitend van overheidssteun leven.

Om nog wat meer olie op het vuur te gooien, gaf ze toe dat ze voor haar 13-jarige dochter sigaretten koopt als ze zich goed gedraagt en dat ze ook alcohol mag drinken.

Cowie legde verder uit: “Mensen zijn misschien geschokt dat ik al zo lang van overheidssteun leef, maar daar geef ik niet om.

Ik kan niet werken omwille van mijn kinderen, en hoewel mijn zwangerschappen niet gepland waren, vind ik het geweldig om een groot gezin te hebben.

Ik ga toch nooit een baan vinden waarmee ik zoveel verdien dan dat ik nu heb. Mensen mogen me veroordelen, maar wie zou deze mogelijkheid niet aanvaarden als ze deze kregen?”

Zeven van haar kinderen zijn al uit huis, maar drie wonen er nog bij haar. Haar 24-jarige dochter volgt het voorbeeld van haar moeder: “Ik ben nog samen met de vader van mijn kind, maar hij woont niet bij mij.

Mensen zeggen dat hij hier woont, maar dat is niet waar. Als we samen zouden wonen, zou ik geen steun meer krijgen, dus kunnen we net zo goed samen zijn en in verschillende huizen wonen.”

Sommige mensen vinden dat Cowie haar kinderen beter had kunnen opvoeden en hen het belang van werk had moeten leren.

Anderen vinden dat Cowie het beste uit haar situatie heeft gehaald en daar trots op mag zijn.

Wat de meningen ook zijn, het feit blijft dat Cowie al meer dan drie decennia van overheidssteun leeft en dit als haar levensstijl beschouwt.

Algemeen

Wierd Duk lekt appje uit en toont ‘leugen’ van EO aan..

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm

Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.

Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.

De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?


Wat gebeurde er in de uitzending?

De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.

Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.

Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.

De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:

“Hier ben ik niet voor gekomen.”

Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.


De online ontploffing — steun én kritiek

Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.

Een greep uit de reacties:

  • “Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”

  • “Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”

  • “Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”

  • “Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”

Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.


EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’

Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.

De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.

De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.

Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.


Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’

Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.

Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.

Duk schreef:

“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”

Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.


Een groter vraagstuk komt bovendrijven

Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.

Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:

  • Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?

  • Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?

  • Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?

  • En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?

Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.

In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.


Waarom Duk zo fel reageert

Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.

Volgens hem zit daar een principiële reden achter.

Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.

Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.

Zijn woorden:

“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”


De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is

De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.

Wat opvalt:

  • Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.

  • Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.

  • Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.

Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.


Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd

Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.

Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.

Maar één ding staat vast:

De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.

Lees verder