Algemeen
“Ik ben te knap om mijn kind naar school te brengen. Alle moeders zitten met een nat slipje!”
Deze keer hebben we weer een bijzonder verhaal voor je. Een vader genaamd Karl James weigert zijn dochter nog langer naar school te brengen vanwege de moeders die hem daar steeds lastigvallen omdat ze hem zo knap vinden.
Hij beweert dat hij op het schoolplein voortdurend wordt bekeken
door moeders met een vochtig slipje en dat dit voor hem niet
prettig is. Hij voelt zich naar eigen zeggen aangeschoten wild en
kan daarom niet langer zijn dochter naar school brengen.
Karl heeft een dochter van vijf jaar oud en volgens hem zijn de
moeders op het schoolplein dol op zijn uiterlijk.
Hij is bang dat hij hun aandacht niet kan vermijden en daarom
heeft hij besloten om zijn vrouw voortaan zijn dochter naar school
te laten brengen en halen.
Karl beweert dat zijn vrouw minder knap is dan hij en daarom
geen last heeft van aandacht van andere mannen.
Ook ouderavonden wil Karl voortaan overslaan, omdat hij niet wil
dat andere moeders hem lastigvallen.
Hij vindt het jammer dat hij zijn dochter niet meer naar school
kan brengen, maar hij kan er niets aan doen dat hij zo knap is.
Hij bedankt zijn ouders voor zijn uiterlijk en geeft aan dat
zijn sportieve levensstijl ook bijdraagt aan zijn
aantrekkingskracht bij vrouwen.
Karl heeft zelfs al meegemaakt dat een moeder om zijn
telefoonnummer vroeg, maar hij heeft dit geweigerd omdat hij al een
vrouw heeft.
Hij vindt het jammer dat hij nu niet meer in staat is om zijn
dochter naar school te brengen vanwege deze gebeurtenis.
Hij is er namelijk van overtuigd dat zijn knappe uiterlijk hem
in de weg zit en dat het voor andere mannen veel makkelijker is om
hun kinderen naar school te brengen.
Het is natuurlijk een opmerkelijk verhaal dat Karl zijn dochter
niet meer naar school wil brengen vanwege de aandacht van andere
moeders.
Het is begrijpelijk dat hij zich ongemakkelijk voelt bij zoveel
aandacht, maar het is ook belangrijk om in te zien dat hij niet de
enige is die hier last van heeft.
Het is goed dat Karl zijn vrouw voortaan zijn dochter naar
school laat brengen en halen, maar het is jammer dat hij
ouderavonden moet overslaan. Zijn dochter heeft immers ook recht op
de aanwezigheid van haar vader.
Het is belangrijk om te onthouden dat iedereen op zijn of haar
eigen manier mooi en bijzonder is. Niemand hoeft zichzelf te
veranderen vanwege de mening van anderen.
Het is dan ook jammer dat Karl zijn knappe uiterlijk als een
last ziet en daardoor niet meer in staat is om zijn dochter naar
school te brengen.
Hopelijk kan hij op een gegeven moment deze situatie achter zich laten en zijn dochter weer met trots naar school brengen.
@_karljames_ ??
Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.
Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.
Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”
Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”
Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.