Pestkop breekt arm van meisje: school verdedigt dader

Kinderen brengen het merendeel van hun tijd door op school. Daarom is het zo belangrijk dat ze er zich veilig voelen.

Pesten is een ontzettend groot kwaad. We moeten ons allemaal inzetten om dit uit de wereld te bannen.

Jammer genoeg is er nog een heel lange weg te gaan. Daar is het verhaal van deze moeder een goed voorbeeld van. De school van haar dochter in Amerika vond het nodig om een pestkop te verdedigen.

Haar dochter van 9 met alias Zoey kwam na school huilend thuis. Ze was gepest door een andere leerling.

De moeder schreef: “Cat pest Zoey omdat ze geadopteerd is. Omdat ze Aziatisch is en ze verspreidde geruchten dat ze corona heeft. Iedere keer dat Zoey dit haar leraar probeerde te vertellen, doet hij alsof het een simpele ruzie is of zegt dat Cat veel aan haar hoofd heeft. Hoewel het zo moeilijk is voor Zoey.”

De moeder was ten einde raad en had het gevoel dat haar klachten in dovenmansoren vielen. Ze adviseerde haar dochter om alles vast te leggen en te documenteren.

Op een dag liep het compleet uit de hand. De moeder kreeg een belletje van de verpleegster van de school. Volgens de school was het meisje uit een boom gevallen en had zo haar arm gebroken. De waarheid was heel anders.

Onderweg naar huis in de auto vertelde Zoey het echte verhaal. De moeder onthult: “Toen we in de auto stapten, vertelde ze wat er echt was gebeurd, dat Cat haar vertelde dat als ze in de boom klom, ze op de klas beanbag mocht zitten of zoiets.”

Toen Zoey in de boom zat, begon Cart hardhandig aan de boom te schudden. Toen haar dochter op de grond viel, rende de pestkop weg. Zoey vertelde de gebeurtenissen aan haar leraar, maar die berispte haar. Ze had maar niet in de boom moeten klimmen. “Toegegeven, omdat hij niet wist hoe erg het was.”

De moeder en haar man stapten boos naar de leerlingenbegeleider. Die vertelde dat Zoey maar niet in de boom had moeten klimmen en dat het ging om een simpele ruzie tussen twee leerlingen. De leraar merkte ook nog op dat de oma van Cat was overleden. Daarom moesten ze maar een beetje begrip tonen.

De moeder vraagt zich nu af: “Hij leek geschokt te zijn toen ik zei dat het me niet kon schelen. We hebben de hele week vrij gehad dus ik heb een beetje tijd gehad om af te koelen en nu weet ik niet zeker of ik een hufter ben omdat ik dat zei. Ben ik de hufter?”