Economie
Triest nieuws Paul de Leeuw: ‘Te jong overleden’
Het nieuwe seizoen van de Nederlandse show “Ranking the Stars” staat op het punt van beginnen. Paul De Leeuw zal dit jaar ook verschijnen, maar daarvoor heeft de presentator nog te maken met de dood van zijn kat Dolly. Hij cremeerde het dier en nam zelfs de pot mee naar huis. Hij vertelde er onverwachts over in het radioprogramma ‘Veronica Inside’.
Gesprekken over wat interessante nieuwe seizoenen zouden moeten zijn, zijn anders. Er zijn altijd verontrustende stemmen in telefoongesprekken. Toen gastheer Wilfred Genney Paul vroeg wat hij aan het doen was, aarzelde hij. ‘Je wilt het niet weten. Nee, dat zei ik niet. Maar na enig voorgevoel werd alles duidelijk. Paul zei: “Ik pakte mijn kattenpot. Er werd wat gelachen, maar het bleek geen grap te zijn. ” Paul zei: “Onze kat is overleden. Ik bewaar de potten en kaarsen op het aanrecht. De kat had een vergroot ventrikel. Op advies van zijn dierenarts liet Paul hem inslapen. Toen zijn metgezel, Rick Romijn, bevestigde dat het een zeer moeilijke beslissing was om een huisdier naar bed te brengen, reageerde Paul met zijn kenmerkende tact. Dat is het niet. moeilijk meer! ”
Paul zei ook dat je dieren individueel of samen met andere dieren kunt cremeren. Paul koos ervoor om hun kat alleen te laten cremeren. “Ze heeft zichzelf gecremeerd”, aldus de presentatrice.
Dit bericht op Instagram bekijken
Peter Gillis, ooit bekend als de man die in zijn crocs en klapperend hemd de harten van de kijkers veroverde, staat nu vaker in de rechtszaal dan op de camping. Dit keer is het niet alleen de Belastingdienst die hem te grazen neemt, maar ook de koper van zijn vakantieparken, die zich nu in een juridisch moeras bevindt.
De Verkoop die Vastliep
De koper van de negen recreatieparken, die waarschijnlijk dacht een mooie deal te hebben gesloten, had niet gerekend op de complicaties die de overname met zich meebracht.
De Belastingdienst heeft beslag gelegd op de parken, wat de overdracht bemoeilijkt. De koper stelt dat zonder het opheffen van dit beslag de deal niet door kan gaan, maar de familie Gillis ziet dat anders. “De verkoopovereenkomst moet worden nagekomen,” zegt advocaat Erik Braun stellig namens de familie. Volgens hem kan het allemaal prima geregeld worden, als het geld maar stroomt. In de taal van Peter Gillis: als de centen binnenkomen, maakt het niet uit hoe de rest geregeld wordt.
De Chaotische Achtergrond
De recreatieparken van Peter Gillis staan al jaren onder toezicht en zijn allesbehalve een idyllisch vakantieoord. Illegale bewoning, financieel wanbeheer en een algehele chaos zorgen ervoor dat het park meer op een rechtszaak lijkt dan op een recreatieve bestemming. Peter zelf gaf eerder dramatisch aan dat de situatie onhoudbaar was geworden. Dat de parken überhaupt nog verkocht kunnen worden, mag dan ook als een klein wonder worden beschouwd.
De Strafzaak en Fraudeverdachten
Maar de juridische problemen stoppen niet bij de verkoopdeal. Peter wordt door het Openbaar Ministerie verdacht van grootschalige fraude, met als voorlopig dieptepunt de eis van achttien maanden celstraf. Het lijkt meer op een vakantiepark in de gevangenis dan op een luxe resort, maar voor Peter is het misschien wel de enige vakantie die hij nog gaat meemaken.
Daarnaast speelt er ook een bestuurszaak in Breda over een financiële sanctie waarvan de hoogte nog niet openbaar is gemaakt. De Belastingdienst houdt de schade liever voor zichzelf, wat vermoedelijk betekent dat de kosten voor Peter Gillis allesbehalve gering zijn.
De Familie Gillis in het Juridisch Kruisvuur
En alsof dat nog niet genoeg is, ligt ook zoon Mark in het juridische kruisvuur, terwijl de nasleep van zijn relatie met ex Nicol Kremers de soapachtige sfeer rondom de familie Gillis alleen maar versterkt. Het lijkt erop dat de rechtbank nu het vaste decor van de familie Gillis is geworden, met drama’s die zich sneller opstapelen dan Peter een schnitzel kan verorberen.
De Onverkoopbare Vakantieparken?
Wat rest is een man die ooit schatrijk werd van goedkope nachten op parkmatrassen, maar nu vastzit tussen advocaten, rechters en belastinginspecteurs.
En de vraag blijft: wie koopt in hemelsnaam een vakantiepark waar zelfs de fiscus liever niet meer wil kamperen? Het lijkt erop dat de familie Gillis meer bezig is met juridische strijd dan met het runnen van vakantieparken. De toekomst van de parken zelf lijkt dan ook steeds meer in de handen van de rechters te liggen, terwijl de vakantiegangers zich waarschijnlijk afvragen of ze hun vakantiegeld wel veilig kunnen stellen.