Economie
Frans Bauer deelt slecht nieuws
Frans Bauer was bijna altijd opgewekt en opgewekt, maar de beroerte van vrouw Mariska Bauer liet diepe littekens achter.
In De Kist spreekt hij openhartig zijn angst voor de dood uit tegenover Kefah Allush. Hierdoor ontstaan emotionele beelden.
“Op dit soort momenten realiseer je je hoeveel je van iemand houdt”, zei de zangeres, wiens familie vorig jaar een levensschokkende schok kreeg toen Mariska een herseninfarct kreeg.
Ondertussen gaat het stukken beter met haar. Frans zegt nu dat het allemaal maar snelkoppelingen waren.
De volkszangeres onthulde: “Mariska had een herseninfarct. We waren aan het praten en op een gegeven moment begon ze te zeggen dat ze gek was. Voor je het wist lag je bij de dokter, voor je het wist lag je in het ziekenhuis. Het wordt eigenlijk steeds erger. Dan begin je aan echt gekke dingen te denken.’
Frans zei dat de gezondheidsproblemen van Mariska een eye-opener voor hem waren. “Ik denk dat dit het moeilijkste is dat me ooit is overkomen. Ik dacht dat ze dood zou gaan. Echt waar.”
Toen de gastheer Alush over dit incident vertelde, zag hij dat Frans weer in de problemen zat. Frans antwoordde: “Dat is het enige waar ik niet tegen kan.
Het zijn momenten als deze waarop je beseft dat het heel slecht gaat en hoeveel je van iemand houdt. Dan is er meer angst voor de kist dan dat ik de kist in moet.” doodskist mezelf Duizend keer groter.”
Peter Gillis, ooit bekend als de man die in zijn crocs en klapperend hemd de harten van de kijkers veroverde, staat nu vaker in de rechtszaal dan op de camping. Dit keer is het niet alleen de Belastingdienst die hem te grazen neemt, maar ook de koper van zijn vakantieparken, die zich nu in een juridisch moeras bevindt.
De Verkoop die Vastliep
De koper van de negen recreatieparken, die waarschijnlijk dacht een mooie deal te hebben gesloten, had niet gerekend op de complicaties die de overname met zich meebracht.
De Belastingdienst heeft beslag gelegd op de parken, wat de overdracht bemoeilijkt. De koper stelt dat zonder het opheffen van dit beslag de deal niet door kan gaan, maar de familie Gillis ziet dat anders. “De verkoopovereenkomst moet worden nagekomen,” zegt advocaat Erik Braun stellig namens de familie. Volgens hem kan het allemaal prima geregeld worden, als het geld maar stroomt. In de taal van Peter Gillis: als de centen binnenkomen, maakt het niet uit hoe de rest geregeld wordt.
De Chaotische Achtergrond
De recreatieparken van Peter Gillis staan al jaren onder toezicht en zijn allesbehalve een idyllisch vakantieoord. Illegale bewoning, financieel wanbeheer en een algehele chaos zorgen ervoor dat het park meer op een rechtszaak lijkt dan op een recreatieve bestemming. Peter zelf gaf eerder dramatisch aan dat de situatie onhoudbaar was geworden. Dat de parken überhaupt nog verkocht kunnen worden, mag dan ook als een klein wonder worden beschouwd.
De Strafzaak en Fraudeverdachten
Maar de juridische problemen stoppen niet bij de verkoopdeal. Peter wordt door het Openbaar Ministerie verdacht van grootschalige fraude, met als voorlopig dieptepunt de eis van achttien maanden celstraf. Het lijkt meer op een vakantiepark in de gevangenis dan op een luxe resort, maar voor Peter is het misschien wel de enige vakantie die hij nog gaat meemaken.
Daarnaast speelt er ook een bestuurszaak in Breda over een financiële sanctie waarvan de hoogte nog niet openbaar is gemaakt. De Belastingdienst houdt de schade liever voor zichzelf, wat vermoedelijk betekent dat de kosten voor Peter Gillis allesbehalve gering zijn.
De Familie Gillis in het Juridisch Kruisvuur
En alsof dat nog niet genoeg is, ligt ook zoon Mark in het juridische kruisvuur, terwijl de nasleep van zijn relatie met ex Nicol Kremers de soapachtige sfeer rondom de familie Gillis alleen maar versterkt. Het lijkt erop dat de rechtbank nu het vaste decor van de familie Gillis is geworden, met drama’s die zich sneller opstapelen dan Peter een schnitzel kan verorberen.
De Onverkoopbare Vakantieparken?
Wat rest is een man die ooit schatrijk werd van goedkope nachten op parkmatrassen, maar nu vastzit tussen advocaten, rechters en belastinginspecteurs.
En de vraag blijft: wie koopt in hemelsnaam een vakantiepark waar zelfs de fiscus liever niet meer wil kamperen? Het lijkt erop dat de familie Gillis meer bezig is met juridische strijd dan met het runnen van vakantieparken. De toekomst van de parken zelf lijkt dan ook steeds meer in de handen van de rechters te liggen, terwijl de vakantiegangers zich waarschijnlijk afvragen of ze hun vakantiegeld wel veilig kunnen stellen.