Nieuwste
Oreo-koekjes zwart door grote hoeveelheden giftig ammoniak
Cacaofabriek Olam in Koog aan de Zaan mixt al jaren grote hoeveelheden ammoniak met gemalen cacaobonen. Dat doen ze om de bekende Oreo-koekjes zwart te maken. Hoewel de overheid dit wist, slaagden ze erin dit jarenlang geheim te houden.
Vanwege zijn ammoniakuitstoot ligt Olam al lang onder vuur vanwege milieubewegingen, de overheid en buren. Samen met de uitstoot van stikstofdioxiden is ammoniakuitstoot het grootste milieuprobleem van Nederland. De fabriek beweerde altijd dat de uitstoot van ammoniak bij de verwerking van cacaobonen een natuurlijk proces is. Wat ze er niet bij vertelden, is dat ze ook kunstmatig grote hoeveelheden ammoniak toevoegden.
Directeur Eric Nederhand geeft toe dat er ammoniak wordt toegevoegd. Hij wil echter niet onthullen hoeveel dat precies is per jaar. “Ofi (Olam) gebruikt ammoniak als alkalisatieoplossing voor sommige cacaopoeders om de kleur of smaak van het eindproduct te wijzigen. Er blijft geen of zeer weinig ammoniak achter in het eindproduct. Ofi vermeldt het gebruik ervan als levensmiddelenadditief in de technische informatie bij elk ingrediënt.”
Een klokkenluider verklapt: “Er is nooit voldoende geld geïnvesteerd om dat op een behoorlijke wijze te doen. Te duur, vonden ze. De ammoniak kiert dus uit alle hoeken en gaten, de stank is enorm. Het milieu? Dat interesseert de bedrijfstop niet. Wel het zwarte cacaopoeder en wat ze ermee verdienen.”
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.