Nieuwste
Geel boekje met coronavaccinatie is dus geen reisbewijs
Het gele boekje met de vaccinaties is geen officieel bewijs van de coronaprik. Nederlanders kunnen het niet gebruiken om te reizen. Alleen het digitale Europese vaccinatiebewijs is een reisbewijs. Iedere gevaccineerde Nederland moet dit voor de zomer kunnen hebben.
Vanaf maandag zetten de GGD’s wel een stempel in het boekje als mensen dat vragen. Het boekje is in de meeste landen echter geen vaccinatiebewijs tegen corona. Dat benadrukt nu ook het ministerie van Volksgezondheid.
Een woordvoerder licht toe: “Het is heel handig om in het buitenland te weten of te kunnen tonen welke vaccinaties iemand heeft gehad. En sommige landen nemen wel genoegen met zo’n boekje als bewijs voor een vaccinatie tegen de gele koorts. Maar voor de coronaprikken heeft het boekje in dat opzicht geen waarde.”
Europees vaccinatiepaspoort
Op 15 juni vergadert de EU over het digitale coronapaspoort voor reizen binnen de EU. De verwachting is dat de nieuwe regels dan gelden vanaf 21 juni. Mensen zonder smartphone kunnen de QR-code ook laten printen om te reizen. De WHO aanvaardt het gele boekje dan weer wel als bewijs van vaccinatie.
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.