Nieuwste
Emmy (70) wil coronaprik aan zoon met kanker geven, RIVM weigert
Emmy Terpstra (70) is binnenkort aan de beurt voor haar coronaprik. Ze wil het coronavaccin echter overlaten aan haar zoon met kanker.
Emmy is kerngezond, maar zijn bezorgd om hun zoon van 46. De vader van twee kinderen heeft lymfeklierkanker. Dankzij immunotherapie blijft de kanker weg, maar die behandeling is nu stopgezet tot hij een coronaprik heeft gehad.
Emmy zegt dat toen haar zoon de vorige keer stopte met de behandeling de kanker na een halfjaar al terug was. De oma vindt het van levensbelang dat haar zoon zo snel mogelijk de behandeling kan hervatten. De dokter durft er nog niet mee beginnen omdat de behandeling de weerstand verlaagt. Iets wat zeer risicovol is in tijden van corona.
Emmy snapt niet dat zij eerder een coronaprik krijgt dan haar zoon. “Er zijn mensen die het harder nodig hebben”, vertelt ze aan Hart van Nederland. Ze beseft dat ze zelf heel ziek kan worden van het coronavirus, maar dat risico neemt ze er graag bij.
RIVM weigert
Het RIVM zegt echter dat een vaccinatiedonatie niet mogelijk is. Aangezien ze 14 miljoen mensen moeten inenten, is het niet mogelijk om dit individueel te gaan beoordelen. Het RIVM zal niet afwijken van de routekaart.
Toch is er hoop. Momenteel zijn er gesprekken aan de gang over het versnellen van de coronaprik voor mensen met een zware aandoening.
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.