Financieel
Ouders verstoten zieke baby, maar verpleegster heeft andere plannen.
Soms is de lokroep van God zo sterk dat we soms denken, “Ben ik nu gek?” Dat is precies wat er gebeurde met de kinderverpleegster Amber Boyd toen ze de noodzaak voelde om een van haar kleine patiëntjes mee naar huis te nemen – een verlaten baby met een zeldzame genetische afwijking.
Maar ze wist gewoon dat het kleine meisje genaamd Nicole van haar was. Dus volgde Amber haar hart. De toegewijde verpleegster adopteerde de baby die ze in leven had gehouden!
Toen Nicole geboren werd, ontdekten de artsen algauw dat ze leed aan een zeldzame afwijking “omfalocele”. Dit is een aandoening waarbij de organen uit de buik groeien. Daarom werd ze op de neonatale intensieve zorgen opgenomen waar Amber werkzaam is.
“Nicole was heel erg ziek het eerste jaar van haar leven” herinnert Amber zich. “Rond haar eerste verjaardag begon het dan eindelijk beter te gaan, maar dit is niet zomaar iets waarvoor iedereen thuis uitgerust is.”
De biologische ouders van Nicole waren het hoederecht al kwijtgeraakt, dus stond de baby nu onder de hoede van de staat. Het ziekenhuis begon op zoek te gaan naar een pleeggezin – eentje dat voorbereid was op de speciale behoeftes van Nicole.
En toen volgde Amber de lokroep van haar hart …
Al vanaf de eerste dag voelde Amber zich verbonden met de baby.
“Als verpleegster schep je soms echt een bijzondere band met je patiënten”, vertelde ze. “Het overkwam me al vaker, maar nog nooit zo sterk als nu. Ze stond er helemaal alleen voor en was erg ziek. Ik denk dat het mijn moederinstinct was.”
En nadat ze een jaar professioneel voor haar gezorgd had, wist ze gewoon dat zij de beste persoon was om haar verder te verzorgen.
“Ik zei: ‘Nou, dit is gewoon iets dat ik ook thuis kan doen’” zei ze. “Maar dan dacht ik weer dat ik gek was.”
Ze legde het “gekke” idee voor aan haar echtgenoot die dit helemaal niet gek vond. Hij vond dat Nicole bij hen thuishoorde.
Kort daarop kwam Nicole naar het huis van de familie Boyd en ze was vrijwel ogenblikkelijk aangepast aan haar nieuwe thuis!
Het was voor iedereen duidelijk dat Nicole daar gewoon thuishoorde, waarop Amber het meisje officieel adopteerde.
Nicole is nu 3 jaar en onderging 13 operaties om haar organen terug in haar lichaam te plaatsen. Iedereen is verbaasd hoe goed en snel ze zich herstelt.
“Ik kan me geen leven zonder haar voorstellen. We hebben haar nog niet zo heel lang bij ons, maar ze is echt een volwaardig lid van onze familie geworden”, voegt Amber er nog aan toe.
Deel dit bericht als ook jij oneindig veel respect hebt voor deze toegewijde verpleegster.
Of je nu een tweedehands auto wil kopen, een hoger salaris probeert te onderhandelen of een huis wilt bieden onder de vraagprijs – onderhandelen blijft voor velen spannend en ongemakkelijk. De neiging om snel toe te geven en ‘gewoon akkoord te gaan’ is groot. Toch kun je met de juiste strategie veel meer bereiken. En die strategie? Die komt verrassend genoeg uit het handboek van de FBI.
Waarom onderhandelen zo lastig voelt
Voor veel mensen is onderhandelen beladen. Je wilt niemand teleurstellen, niet te gretig overkomen, of simpelweg geen ‘nee’ horen. Of het nu gaat om die gebruikte BMW of om je jaarsalaris: als de andere partij niet meteen toegeeft, voel je je al snel ongemakkelijk. Je zwicht, stemt in met een compromis, en blijft achter met een licht knagend gevoel dat je meer had kunnen krijgen.
Chris Voss: van gijzelingen naar salarisonderhandelingen
Chris Voss, voormalig toponderhandelaar bij de FBI, bracht zijn jarenlange ervaring samen in het boek Never Split the Difference. Daarin leert hij dat onderhandelen draait om psychologie, empathie en een gestructureerde aanpak – niet om hard zijn of bluffen. Eén van de meest praktische technieken uit zijn arsenaal is de zogenaamde Ackerman-methode, vernoemd naar CIA-agent Mike Ackerman.
Wat is de Ackerman-methode?
De Ackerman-methode is een onderhandelingsstrategie die je stap voor stap begeleidt naar een gunstig eindresultaat. De kracht ervan ligt in de combinatie van een doordachte opbouw, precieze getallen en het inspelen op het onderbewustzijn van de ander. Deze methode wordt ingezet bij internationale crisissituaties, maar werkt net zo goed tijdens een gesprek over jouw loonsverhoging.
Zo werkt het Ackerman-systeem
1. Bepaal jouw doelbedrag
Wat wil je echt krijgen of betalen? Stel dat je een salaris van 100.000 euro wilt, dan is dat jouw einddoel. Vanaf hier bouw je je strategie op.
2. Start laag (of hoog)
Begin bij 65% van je doelbedrag. Dus bij salaris: open met 135.000 euro. Het klinkt brutaal, maar het zet een stevig anker.
3. Verhoog in stappen
Doe daarna biedingen in drie toenemende stappen, waarbij je steeds dichter bij jouw doelbedrag komt:
-
Tweede bod: 115.000 euro
-
Derde bod: 105.000 euro
-
Laatste bod: 99.750 euro (precies, niet afgerond)
4. Gebruik empathie en blijf vriendelijk
Stel vragen, toon begrip voor de andere partij, maar blijf bij jouw standpunt. Zeg ‘nee’ op een manier die niet agressief is, maar beslist.
5. Eindig met een exact bedrag
Rond je laatste bod af op een vreemd bedrag, bijvoorbeeld 99.750 euro in plaats van 100.000. Dat geeft het gevoel dat je zorgvuldig hebt gerekend en echt op je grens zit.
6. Voeg iets kleins toe
Bied iets symbolisch aan – iets dat jou niets kost maar vertrouwen wekt. Denk aan: “En ik gooi die oude schuur erbij” of “Ik neem de administratie van vorig kwartaal voor mijn rekening.”
Waarom het werkt
Deze methode is krachtig omdat het inspeelt op het menselijk brein. De aanvankelijke extreme positie creëert ruimte. De kleine stappen geven het gevoel dat je al veel water bij de wijn hebt gedaan. En die vreemde, nauwkeurige bedragen geven het idee dat je tot de cent hebt doorgerekend. Voeg daar empathie aan toe en je komt over als iemand die weet wat hij wil, zonder onredelijk te zijn.
Toepasbaar in elke situatie
Of je nu onderhandelt over je huurprijs, een freelance tarief bespreekt of een nieuwe fiets koopt – het Ackerman-systeem kun je altijd inzetten. Zelfs als de andere partij de techniek niet herkent, voelt hij intuïtief aan dat je voorbereid en doelgericht bent.
Tot slot: oefenen, oefenen, oefenen
Onderhandelen is geen trucje, maar een vaardigheid. Hoe vaker je oefent, hoe zelfverzekerder je wordt. Begin klein, bijvoorbeeld bij een kringloopwinkel of marktkraam, en pas het systeem later toe in serieuze gesprekken. Oefening baart succes – en meer geld.